Ο Φλεβάρης

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω αναρωτηθεί αν πρέπει να βγω έξω για να ψάξω δώρα ή να βγω για να ψάξω τους αποδέκτες.

"Οι αγάπες"

Πέμπτη 26 Γενάρη στις 21.00:

Λογοτεχνική - μουσική βραδιά στο πολιτιστικό - κοινωνικό στέκι Ταξίδι Χωρίς Χάρτη:

«Θα ‘ρθουν όλες γύρω μας… Βαθιά λυπημένες… Ανυπεράσπιστες – αλύτρωτες… Θα ‘ρθουν δειλά - δειλά και θα καθίσουν. Θα μας κυκλώσουν με μάτια ικετευτικά και θα ζητήσουν να πούμε γι’ αυτές. Οι ιστορίες ατέλειωτες. Ας ξαλαφρύνει αυτή η νύχτα λίγο το αέναο ταξίδι τους. Το αέναο ταξίδι μας…»

Κείμενα και ποιήματα των:
Δ.Χατζή, Μ.Βαμβουνάκη, Ν.Χουλιαρά, Κ.Καρυωτάκη, Κ.Δημουλά, Μ.Αναγνωστάκη, Pedro Calderon de la Barca, ιστορίες της παράδοσης και κείμενα απ’ το Ταξίδι Χωρίς Χάρτη από τις συλλογές Βροχολόγιο και Απόπειρες.

Οι περ/τερες μουσικές που θα ακουστούν είναι από το Ταξίδι Χωρίς Χάρτη ενώ θα ακουστούν και κάποια παραλλαγμένα παραδοσιακά κομμάτια.

Όπως πάντα ελεύθερη είσοδος... Αριστοβούλου 16 Κ .Πετράλωνα

Ώρα βαθμολόγησης

Με άριστα το 10 – ΜΗΔΕΝ στο μάθημα της Έκφρασης. Δεν μας έμαθε και κανείς ποτέ άλλωστε. Πάντοτε πρέπει να βρίσκουμε μόνοι μας τους τρόπους. Και είναι πάντα μα πάντα τόσο δύσκολο.

"ΤΕΛΟΣ"

Η αρχή σηματοδοτεί ουσιαστικά και το τέλος, σωστά; Η γέννηση και τον θάνατο, έτσι δεν είναι; Η αρχή ενός έρωτα και το τέλος του. Η αρχή μιας φιλίας και το τέλος της. Δεν ξέρουμε ακριβώς το πότε, όμως ξέρουμε ότι θα συμβεί. Αυτό που δεν ξέρει κανείς μα κανείς όμως είναι τι μπορεί να συμβεί μετά το φαινομενικό "τέλος". Κανείς ποτέ δεν ξέρει τι θα συμβεί μετά το θάνατο , σωστά; Κανείς ποτέ μετά το "τέλος" της φιλίας. Μετά το "τέλος" του έρωτα. Το τέλος τελικά σαν λέξη είναι πολύ γενική σε νοήμα. Τέλος για ποιον, τέλος σε τι ακριβώς. Όταν λέμε για παράδειγμα τέλος μίας φιλίας τι εννοούμε; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία που αποδέχτηκαν εκατέρωθεν οι δύο φίλοι το "τέλος"; Αν όμως αυτό το τέλος επήλθε από την πλευρά του ενός; Τότε ο άλλος είναι ακόμη ... φίλος; Μόνος; Φίλος; Όχι όχι ... Προυποθέτει τουλάχιστον 2 υποκείμενα η κοινωνική αυτή σχέση. Κοινωνία... Δεν λέμε πολλές φορές ότι μια κοινωνία μπορεί να αποτελείται από χιλιάδες μοναξιές; Ή δεν είναι κοινωνία τότε;

"ΤΕΛΟΣ"

Μονάχα ο μόνος μπορεί να διακρίνει τους μόνους ανάμεσα στο πλήθος

Το υποσχεσαι;

Κράτα μου το χέρι και πάμε όπου θέλεις εσύ. Σε παρακαλώ μόνο μην με πας εκεί που ήδη γνωρίζω. Τα είδα αυτά. Δεν τα θέλω άλλο πια. Οι αναμνήσεις, όπως το ήξερα καιρό τώρα, γίναν αγκάθινο στεφάνι. Η αιμορραγία δεν σταματά. Τα μάτια μου γέμισαν αίματα… πια δεν βλέπω. Τράβηξε με από εκεί. Σκούπισε τα μάτια μου. Να με ταξιδέψεις για μια μέρα μονάχα να μου δείξεις που μπορώ να βρω απάγκιο. Να ξέρω τι θα αναζητήσω όταν πια γυρίσω. Δείξε μου για μια στιγμή τον δρόμο και θα ’ρθω να σε βρω. Τώρα δεν προλαβαίνω να μείνω. Ακόμα και εσένα θα πρέπει να σε αφήσω. Δεν γίνεται να είσαι μαζί μου. Μην κλαις, χαμογέλα μου λιγάκι. Έτσι… έτσι όπως σε γνώρισα. Τελειώσαν πια οι σοφίες… τελειώσαν τα έξυπνα λογάκια… Αφήνομαι σε εσένα για λίγες μόνο μέρες σαν μικρό παιδί. Κι ύστερα θα σε ξανασυναντήσω όταν θα ‘χω πια μεγαλώσει λιγάκι ακόμα. Έστω ένα χρονάκι. Το υπόσχεσαι;

*Το τραγουδάκι από την ελληνική μπάντα no clear mind

Το έσχατο σημείο...

Το έσχατο σημείο που μπορεί να φτάσει κάποιος εγωιστής είναι να σπάσει τον εγωισμό του... για να μην νιώθει τύψεις.