Κυριακή, Ιουλίου 25, 2010

Automata & Kinetic Art

Κάποιος κάτι θέλει να μας πει...




Και κάποιος άλλος μάλλον γελάει μαζί μας...

Δευτέρα, Ιουλίου 19, 2010

Απόπειρες 16: Τιτιβίσματα



Ξημερώματα Κυριακής. Κάπου 6 - 6.15. Τα μάτια βαριά. Ύπνος... Ακούγονται γλυκά τιτιβίσματα πουλιών. Και η δεκαοχτούρα με την χαρακτηριστική της φωνή. Μα όσο κι αν είναι καλοδεχούμενη αυτή η μελωδία, όχι από πλεονεξία αλλά από ενοχική ευγνωμοσύνη χτυπάω το χέρι μου στον τοίχο δίπλα στο κρεβάτι και ψιθυρίζω... " Μα γιατί... Γιατί δεν μας αφήνεται στη μοίρα μας; Ειδικά εσείς που με ένα φτερούγισμα σας αγγίζετε τον ουρανό. Είμαστε εδώ , σ' αυτή τη γαμημένη πόλη, γύρισα 6 γιατί απ' τις 12 ως τις 2 έψαχνα μια παραλία με υποφερτό πλήθος κόσμου, υποφερτή βρώμα και ελεύθερη πρόσβαση. Ο θόρυβος μας, του Σαββάτου ο θόρυβος, πρέπει να' ναι απ'τους χειρότερους εφιάλτες σας κι εσείς εδώ, υπομονετικά, στοργικά, ομορφαίνετε τα πρωινά... τιτιβίζοντας ... κελαηδόντας πάνω στο τελευταίο εναπομείναν δέντρο. Γιατί; Γιατί δεν φεύγετε; Ντρέπομαι...


Η στιγμή της δικαιοσύνης δεν μπορεί παρά να είναι η στιγμή που η φύση στρέφεται εναντίον μας. Δείτε το anime : Kaze no tani no Naushika

Απόπειρες 15: Χειμερία Νάρκη



Ξημερώματα Κυριακής κάπου 6 - 6.15, τα μάτια βαριά.Ύπνος... Απαραίτητος για τον βιολογικό κύκλο του ανθρώπου. Επομένως μας είναι απαραίτητο το μηδέν στα τόσα "συν" και "πλην" μας. Αυτά τα έντονα, ενθουσιώδη - χαζά ενθουσιώδη "συν" και αυτά τα ίδια πάντα "πλην", βαρετά και υποκριτικά "πλην". Η ύπαρξη μας προϋποθέτει την ανυπαρξία έστω και για λίγες ώρες ή τουλάχιστον μια προσωμοίωση της. Τουλάχιστον οι αρκουδες το κάνουν ακόμη κι αυτό περισσότερο αποφασιστικά από εμάς. Εμείς πάντα βιαστικοί - "σίγουροι" για τις αποφάσεις μας, σιγουριά που δεν κρατά παρά λίγα δευτερόλεπτα.

Πέμπτη, Ιουλίου 08, 2010

Human Being






Το πρώτο το θυμήθηκα μετά από καιρο. Για το δεύτερο ευθύνεται ο Χρήστος. Τον ευχαριστώ που μου το έστειλε και πολλά γουφ γουφ να τον συντροφεύουν για πάντα!

Απόπειρες 14: Απειλή


Όταν μιλάω θα προτιμούσες να μην μιλούσα. Όταν όμως σιωπώ νιώθεις άβολα. Με σπρώχνεις να συμμετάσχω στην άσχημη έκβαση των γεγονότων ή μου φαίνεται;