Nάρκωση...η επιτηδευμένη καταστολή της λειτουργίας του οργανισμού...Πλήρης αποχή από συναισθηματικά ερεθίσματα.
Η πνευματική νάρκωση -επικρατούσα και χιλιοειπωμένη συνθήκη- δεν απαιτεί κάποια χημικά σκευάσματα για να επέλθει. Ο λάκκος στον οποίον το μυαλό βυθίζεται και φυλακίζεται στολίζεται με χιλιάδες οθόνες που προβάλουν πολύχρωμες και πολύπλοκες εικόνες οι οποίες πολύ απλά καταστέλλουν την συναισθηματική λειτουργία και οδηγούν το μυαλό σε μία βρεφονηπιακή κατάσταση στην οποία δεν μπορεί να αντιληφθεί την έννοια της παθητικότητας και εντέλει του συναισθήματος.
Αφότου βρέθηκε ο οργανισμός μου κάτω από μία παθολογική, ολική νάρκωση, μου γεννήθηκαν τα ερωτήματα:
Άραγε έχω χάσει για πάντα τις στιγμές, όπου ναρκωμένος βίωσα;
Άραγε οι ομιλίες που άκουγα τότε, οι μνήμες, τα συναισθήματα θα ξυπνήσουν μέσα μου κάποτε;
Σε περίπτωση πνευματικής νάρκωσης και νοθρώτοτητας γεννιούνται εντελώς διαφορετικά ερωτήματα..
Όσα έπραξα, σκεφτόμουν, ένιωθα, ναρκωμένος... θα είμαι σε θέση κάποτε να τα αναγνωρίσω ως τα αποτελέσματα αυτής της πνευματικής καταστολής; Πως θα συνεχίσω να ζω όταν θα επαναπροσδιοριστούν τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου;
Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση αναθεώρησης και επαναπροσδιορισμού... πρέπει να αναρωτιόμαστε τι έχουμε χάσει και πώς καταφέραμε να κυλήσουμε σε αυτόν τον λάκκο με τις πανέμορφες εικόνες... Η νοσηρότητα της νάρκωσης και τα αποτελέσματα των πράξεων μας, πρέπει να είναι αυτά που θα επιφέρουν την ανάδυση.
