(...)Η διπλή σκέψη είναι η ικανότητα να έχεις ταυτόχρονα δύο πεποιθήσεις αντιφατικές μεταξύ τους και να παραδέχεσαι και τις δύο. Ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που ανήκει στο Κόμμα ξέρει υπό ποια έννοια πρέπει να τροποποιηθούν οι αναμνήσεις του. Κατά συνέπεια, ξέρει ότι παίζει ένα παιχνίδι με την αλήθεια, αλλά έχοντας ασκηθεί στην «διπλή σκέψη» πείθει τον εαυτό του ότι η αλήθεια δεν έχει παραβιαστεί. Η διαδικασία πρέπει να είναι συνειδητή, αλλιώς δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με αρκετή ακρίβεια, αλλά πρέπει να είναι επίσης και ασυνείδητη, γιατί αλλιώς θα δημιουργούσε ένα αίσθημα παραποίησης και επομένως ενοχής(...)
(...)Να λες ηθελημένα ψέματα ενώ πιστεύεις ειλικρινά ότι είναι αλήθεια , να ξεχνάς όλα τα γεγονότα που έχουν γίνει ενοχλητικά και, όταν χρειάζεται να τα ανασύρεις απ’ την λήθη, μόνο για το χρονικό διάστημα που πρέπει, να αρνιέσαι την ύπαρξη μιας αντικειμενικής πραγματικότητας, ενώ την ίδια στιγμή ξέρεις πως η πραγματικότητα αυτή υπάρχει – όλα αυτά είναι αδήριτη αναγκαιότητα. Και μόνο για να χρησιμοποιήσεις την έκφραση διπλή σκέψη, πρέπει να μετέλθεις της δυαδικότητας της σκέψης, γιατί με το να χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση, παραδέχεσαι πως αλλάζεις την πραγματικότητα(...)
Η επίσημη ιδεολογία είναι πλήρης αντιφάσεων, ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένας πρακτικός λόγος για αντιφάσεις. Έτσι το Κόμμα απορρίπτει και δυσφημίζει όλες τις αρχές που υποστήριξε αυθεντικά το σοσιαλιστικό κίνημα, αλλά ισχυρίζεται ότι λειτουργεί έτσι εν ονόματι του σοσιαλισμού.( θυμίζει κάτι αυτό;;; ) (...) Υπονομεύει συστηματικά την οικογενειακή αλληλεγγύη κι έχει δώσει στον αρχηγό του ένα όνομα αποτελεί άμεση έκκληση στο αίσθημα της οικογενειακής πίστης (Μεγάλος αδελφός). Ακόμα και τα ονόματα των τεσσάρων Υπουργείων που διοικούν δείχνουν θρασύτητα μέσα στην ηθελημένη διαστροφή των γεγονότων. Το Υπουργείο Ειρήνης ασχολείται με τον πόλεμο, το Υπουργείο Αλήθειας με τα ψέματα, το Υπουργείο Αγάπης με τα βασανιστήρια και το Υπουργείο της Αφθονίας με την πείνα.( Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη;;;)
