Αναμνήσεις (2)

Πολλά λέγονται αλλά...

Το σήμερα δεν έχει σημασία... μπροστά στην νοσταλγία.
Το σήμερα είναι ανύπαρκτο μπροστά στην νοσταλγία.

Κάθε σήμερα, ακόμη και πιο ασήμαντο...
Κάθε σήμερα, ακόμα πιο ανιαρό μπροστά στην ουτοπική εικόνα μας στο παρελθόν.
Αυτό ισχύει για μένα, για σένα;
Χωρίς το τώρα, τότε, δεν θα υπήρχε τίποτα. Το γνωρίζω.


Κάθε συναίσθημα παρελθοντικό, καταρρίπτει το τώρα. 
Γιατί πολύ απλά οι ρίζες, έχουν απλωθεί παντού.
Υπήρχαν κι άνθη απλωμένα παντού. 
Αν θυμάμαι, ο ουρανός και τότε συννεφιασμένος ήταν.

Το σήμερα δεν έχει σημασία ετούτη την στιγμή - γυρνά ο δίσκος ανάποδα - νοσταλγείς.  

Όταν θυμάσαι, καταλαβαίνεις ότι χαμογελάς;
Σήμερα χαμογέλασα πολύ...
Εκείνο το γνωστό πικρό χαμόγελο.

Το κάθε σήμερα γεννιέται ανάμεσα στις αναμνήσεις, και η προσμονή ταμένη στο μέλλον.