Κομμάτι της...

Η κοινωνία  είναι ένα πονηρό, όμορφο, ασύλληπτο αρπακτικό, που ξεσκίζει σάρκες και τρώει τα ίδια της τα σωθικά… μέρα με την μέρα… ανάσα στην ανάσα, για πάντα. 

Κι εγώ κομμάτι της, τρώω το μερίδιο μου.