Τα παιδία ΔΕΝ παίζει

Καπως έτσι και μετά την άρνηση του δήμαρχου ( αν βέβαια δεν υπάρχει από πίσω μια κάμερα ή το Σκαι όπως στην προκειμένη περίπτωση ) ξεκινούν οι πρώτες "αντιεξουσιαστικές" σκέψεις! Καλώς εχόντων των πραγμάτων... επλίζουμε όλοι σε μία κατάληψη.... :-Ρ

Αφιερωμένο λοιπόν στο "στενάκι" της Καλλιθέας (στο αδιέξοδο αλλιώς) που μεγάλωσα... και που καμιά φορά ακόμη μου κάνει το κλικ να "κατέβω" να παίξω! Αφιερωμένο λοιπόν στα παιδιά του στενού της δικιάς μου γενιάς (να' ναι καλά όλοι όπου κι αν βρίσκονται) αλλά και στις άλλες γενιές που πέρασαν αργότερα.. Και πολύ χαίρομαι που εδώ και ένα χρόνο ακούω πάλι τις παιδικές φωνές στο στενάκι που για κάποιο καιρό είχε ερημώσει και χαλιόμουν αφάνταστα! Παιδιά μην μασάτε... Κλωτσήστε την μπάλα, σπάστε κανα αυτοκίνητο, και μην δίνετε σημασία στις κυρίες "γεροντοκόρες" της καφέ πολυκατοικίας ούτε στον γυαλάκια τον χοντρό της άσπρης ούτε και στην παρανοική του ισογείου!
Π-Α-Ι-Ξ-Τ-Ε!