Απόπειρες και ένας χρόνος Ταξίδι Χωρίς Χάρτη

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησε το εγχείρημα του πολιτιστικού κοινωνικού στεκιού Ταξίδι Χωρίς Χάρτη. Η αλήθεια είναι ότι όσο κοντά μου μοιάζει η αρχή το ίδιο μου φαίνεται και μακριά. Περίεργη αίσθηση. Ήταν τόσο πολλά αυτά που συνέβησαν σε αυτόν τον χρόνο αλλά ταυτόχρονα και τόσο λίγα. Τι σκατα? Πάλι αντιφάσεις;; Πάλι αυτοαναιρέσεις;;; Αυτός είναι και ο λόγος που τελικά αυτό το μπλογκ δεν πολυανανεώνεται μου φαίνεται... Τουλάχιστον από πλευράς μου.
Βλέπεις... κάποτε σε μία "απόπειρα" έγραψα αυτό εδώ.

Ενώ από ένα παλιό παλιό κείμενο από την συλλογη διηγημάτων που είχαμε φτιάξει κάποτε,το "Βροχολόγιο", θυμήθηκα αυτό εδώ το απόσπασμα:

"Έχει πολύ ησυχία. Η νύχτα έχει πέσει για τα καλά. Υγρασία και μωβ ουρανός συνθέτουν την παγερή αυτή βραδιά... Όλα απόψε είναι ξεκάθαρα στο μυαλό μου. Ό,τι κι αν σκέφτηκα έχει δύο όψεις. Καμία φυλακή δεν συγκρίνεται με την φυλακή που σε κράταει όμηρο ο νους σου. Δύο όψεις... Μία φυλακή που δημιουργείται από την αλληλοεξουδετέρωση αυτών των δύο. Καμία όψη δεν υπερνικά την άλλη και μένεις εκεί... στάσιμος... έρμαιο των όσων σκέφτηκες.... "

Το κλασσικό μου μάθημα το πήρα για χιλιοστή φορά.

Επανάληψη, επανάληψη, επανάληψη, loop, loop, loop , Franz Kafka, παραβολή "Μπροστα στον Νόμο",ματαιότητα, Fernando Pessoa κλπ κλπ κλπ βαρετά...

Μπορεί να μην βρίσκω διέξοδο όμως αν η επανάληψη είναι το επιμύθιο της ζωής, τότε κάποιες στιγμές αξίζουν όσες φορές κι αν επαναληφθούν. Οπότε ας το εκμεταλλευτούμε.

Σας καλώ λοιπόν όόόόόόόλους τους αναγνώστες, τους τόσους πολλούς, στο τριήμερο εκδηλώσεων για τον ένα χρόνο ύπαρξης του πολιτιστικού κοινωνικού στεκιού Ταξίδι Χωρίς Χάρτη! Κάντε κλικ να δείτε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:


Εκεί θα μοιραστούν και τα πολύ λίγα αντίτυπα που τυπώθηκαν από τις "Απόπειρες". Στο έντυπο θα εμπεριέχονται και οι απόπειρες που έχουν γίνει κι εδώ κατά καιρούς αλλά και άλλες. Δεν ανεβάζω ακόμη σε pdf. Χεχε! Αργότερα...

Αναμνήσεις (1)

Δεν ξέρω αν φτάνει μια μόνο ζωή,
δεν φτάνει
δεν είναι επαρκείς οι στιγμές μας... τελικά είναι ανάξιες των συναισθημάτων.

Πόσες φορές τα όνειρα περιέγραψαν και καθόρισαν την πραγματικότητα.
Ποια η σημασία;
Πόσες φορές η πραγματικότητα - το αδιέξοδο - τα έλιωσε.
Πως αυτό έχει αποτυπωθεί; πού;

Δεν έχει σημασία. Το σήμερα δεν έχει σημασία, διότι είναι μια στιγμή.
Νιώθεις στο σήμερα, στο τώρα...
Μου φαίνεται αστείο το σήμερα, μια γελοία καρικατούρα
που ο χρόνος έχει καθορίσει.

Πόσες φορές σε περιμένουν,
μέσω της μυρωδιάς ενός λουλουδιού ή της όψης ενός χρώματος ή της ομίχλης,
ή ενός τραγουδιού ή ενός φιλιού;
Με βήμα αργό και σταθερό...σε κυριεύουν, σε ημερεύουν, σε καταστρέφουν, σε φυλακίζουν, σε πετάνε στα πιο ψηλά τ' ουρανού.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Ένας άνθρωπος αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις του. Ένα ποτήρι κρασί, το χέρι να στηρίζει το κεφάλι...και οι σκέψεις, χαμένες. Το μυαλό ταξιδεύει...
Δημιουργεί ξανά κόσμους, αχνούς – άχρωμους, που είχε κάποτε βιώσει.

Ακίνητος, παλεύεις να κρατηθείς στην θέση σου. Παλεύεις να μην χαθείς στο παρελθόν γιατί το παρόν, φαντάζει πλέον ανούσιο. Συνεχεία η ίδια αίσθηση... μέχρι να έρθει η επόμενη ανάμνηση.

Υπάρχει συναίσθημα πιο πολύπλοκο από την νοσταλγία; ίσως ή αγάπη... - αγάπη - ανάμνηση- διαφορές;

Το σήμερα είναι ένα όχημα τίποτα παραπάνω, αλλά ίσως και αυτό να είναι το σημαντικότερο. Παρόλα αυτά είναι αστείο.
Δεν ξέρω αν φτάνει μία ζωή αν θ' αντέξει η ψυχή, η φυλακή, οι αναμνήσεις.

Τα συναισθήματα είναι ταμένα στο να βιώνονται μέσω των αναμνήσεων και η ψυχή κεντημένη από αυτές, αναμένει να νιώσει τον πόνο από την επόμενη βελονιά...




Συντροφιά οι λέξεις:

Ο κόσμος...

Μια ανάμνηση:

08-CALDEROΝ cd- ΓΕΙΣ, Ταξίδι χωρίς χάρτη

Διάλειμμα...

Λίγο ξενέρωσα με τους κύκλους μετά απο αυτή την υπενθύμιση μίας κλασσικής γελοιογραφίας


αλλά όχι... Συνεχίζω ακάθεκτος την ενότητα "κύκλος" με περισσότερες καμπύλες και λιγότερες ευθυγραμμισεις...Χα!

Άλλωστε αν κανείς προσέξει... Ο καλλιτέχνης (ξέρει κανείς ποιος είναι? ΚΥΡ;Τεσπα..), ο καλλιτέχνης έλεγα... έχει φτιάξει στο αλφάδι στην αρχή έτσι κάποιες γραμμές πως να το πω... έχει φτάξει να είναι λίγο πιο ατημέλητες πιο ατίθασες, στην συνέχεια το σήμα του ειρηνιστή πιο μαζεμένο ενώ το σήμα μερσεντες είναι άκρως ψηφιακό , τέλεια σχεδιασμένο χωρίς να ξεφεύγει ούτε μία γραμμούλα, ούτε ένα πίξελ...Είναι ιδανική εικόνα για να εξηγήσεις σε κάποιον τι σημαίνει εικόνα vector. (Έτσι... και για τα παιδιά από τα μαθήματα επεγεργασίας εικόνας...) Είναι τυχαίο λοιπόν αυτό;;; Δεν νομίζω... (Και ΟΧΙ! Δεν κάνω την ηλίθια αυτή διαφήμιση!!!!!!!! Αυτό το "δεν νομίζω" το λέγαν οι άνθρωποι και πριν μας το πει ο μαλάκας του ΟΤΕ. Είναι ζήτημα ελευθερίας του λόγου να μην περιορίζω τον εαυτό μου λοιπόν όταν θέλω να το πω... Συγχύστηκα!) Λοιπόν αυτά φίλοι μου για τους εν λόγω κύκλους... Εδώ όταν μιλάμε για κύκλους καμπύλες για απροσάρμοστα , αλλόκοτα σχήματα στην τελική εννοούμε την αποφυγή της τάξης και ότι αυτό συνεπάγεται. Και θα συνεχιστεί η ενότητα για να καταλάβουμε και καλύτερα.