Τετάρτη, Ιανουαρίου 24, 2007

Μέρες "Ασύλου"

Προσπαθώ να θυμηθώ αν είχα ακούσει κάτι για το θέμα του ασύλου όλα αυτά τα χρόνια που οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις περνούσαν η μια μετά την άλλη. Δεν θυμάμαι κάτι. Ομολογώ ότι δεν έχω παρακολουθήσει διεξοδικά όλο το θέμα περί του ασύλου και δεν γνωρίζω αν ήταν χρόνια τώρα στα μυαλά εκείνων που θέλουν να παρέμβουν και να το καταργήσουν. Το θέμα μου, δεν είναι αν το άσυλο πρέπει να καταργηθεί ή όχι. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το παιχνίδι που έχει στηθεί τις τελευταίες μέρες, εντέχνως θα έλεγα... Εις βάρος όλων μας .

Πριν από 2-3 μήνες το θέμα του ασύλου είχε δεύτερη θέση, σε σχέση με τα μεγάλα θέματα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κ. τ. λ Όμως τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει. Από την αρχή των δρώμενων για την κατάργηση του άρθρου 16, λίγοι ήταν εκείνοι που έλεγαν ότι το άσυλο στα πανεπιστήμια υποθάλπει εγκληματίες, ναρκομανείς και “κακούς ανθρώπους”. Αυτές τις μέρες όμως, αυτή η αντίληψη έχει καλλιεργηθεί εντέχνως σε πολλούς ανθρώπους, σε πολλά μυαλά. Έχω την εντύπωση ότι τα πράγματα φτάνουν στο τέλος τους (ένα παράδειγμα, οι συζητήσεις που θα γίνουν ξεχωριστά από το θέμα της κατάργησης του άρθρου 16, για το θέμα του ασύλου μεταξύ του συνόλου των πρυτάνεων και του υπουργείου ), αφού κανείς δεν βλέπει πίσω από τα επεισόδια λόγω της συνεχής πλύσης εγκεφάλου… Και τι δεν ακούσαμε :

Πρυτάνεις που αντί να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα των Ναρκωτικών στις σχολές τους και να λάβουν μέτρα πρόνοιας και πρόληψης λεν ότι «ναι έχουμε ναρκομανείς στα Πανεπιστήμια, τους βλέπουμε απέναντί μας.» και μετά το συνάφι των ΜΜΕδων να συμφωνούν ότι κάτι πρέπει να γίνει… «Υπάρχει μια λύση! να καταργηθεί το άσυλο…»

Πολιτικούς που βρίζουν άλλους πολιτικούς και λεν ότι υποστηρίζουν τα αναρχικά στοιχεία…Και για όλα αυτά φταίει το ότι η αστυνομία δεν πιάνει τα αναρχικά στοιχεία. Η αστυνομία από μεριάς της «Φταίει το άσυλο, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.»

Άλλοι λεν « Μα σε κανένα Πανεπιστήμιο της ΕΕ δεν υπάρχει Άσυλο, εμείς γιατί έχουμε; »

Άλλοι, μιλάν για προβοκάτορες… Ευτυχώς αυτοί δεν λένε ότι φταίει το άσυλο.

Αναρωτιέμαι, τόσα χρονιά δεν υπήρχαν αναρχικοί στις σχολές ; η μήπως δεν υπήρχαν ναρκωτικά ; Η μήπως δεν υπάρχουν παντού ναρκωτικά και έμποροι ; Γιατί τόσο καιρό που φοιτώ εγώ δεν είδα κάτι το οποίο οφειλόταν στα κακά του ασύλου και δεν είδα κανένα να μιλά για αυτά ; ( Το μόνο που είδα ήταν δημοσιογράφους να μπαίνουν στο κόπο να “κλέβουν” μηχανήματα της σχολής μου για να πουν ότι δεν υπήρχε security ). Τώρα όλοι ήρθαν στο αμήν για τα δεινά των Σχολών, λες και όλα οφείλονται στο άσυλο ( που δεν επιτρέπει την επιβολή της τάξης από μια δύναμη φύλαξης ) και όχι στους ίδιους, που ζουν και δρουν μέσα στις σχολές τους. Αντί να υπάρχει ας πούμε ένας φορέας μέσα στο πανεπιστήμιο για να βοηθήσει κάποιον ο οποίος έχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά, πρέπει να υπάρχει αστυνομική φύλαξη και εκκαθάριση του τοπίου…

Ξαφνικά για όλα φταίει το άσυλο ; Ξαφνικά όλα γυρνάν γύρω από αυτό; Το άσυλο δεν έφταιγε, όταν ψηφίζαμε να κάνουμε κατάληψη για να πάμε διακοπές η να χάσουμε εξεταστικές. Τώρα που υπάρχει σοβαρός λόγος, θυμηθήκαμε τα ταραχοπία στοιχεία, τις κλοπές, τους ναρκομανείς, τους βανδαλισμούς, τις “φασιστικές” καταλήψεις κ ότι άλλο υπάρχει.

Παρουσιάζεται σαν λύση, σαν μέτρο πρόληψης, η κατάργηση μιας ελευθερίας που ποτίστηκε με αίμα. Τελικά μήπως ήρθε από τον ουρανό αυτό το άσυλο; Μήπως φέτος το θυμηθήκαμε και καλλιεργήσαμε την επισκίαση του, για να καταργηθεί και νόμιμος ; Μήπως η κατάργησή του είναι μια αρχή για την εισαγωγή όλων αυτών που θέλουν να περάσουν για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ;

Πώς να σκεφτείς, μπροστά σε αυτό τον συρφετό των δημοσιευμάτων και των εκπομπών που αναζητούν την λύση της βίας και των επεισοδίων, στην κατάργηση του ασύλου ; Εάν ο ίδιος ο λαός αρχίσει και έχει την αίσθηση ότι δεν έχει την ανάγκη της ελευθερίας που προσφέρει το άσυλο και κάθε άσυλο τότε έχω την εντύπωση, πως το παιχνίδι χάθηκε. Και μια ακόμα ελευθερία θα έχει χαθεί.

Ο αντίλογος βέβαια θα είναι : τι ελευθερία είναι αυτή, που υποθάλπει εγκληματίες…

Έχω την εντύπωση ότι η κοινή γνώμη δεν είναι σε θέση να σκεφτεί με καθαρό μυαλό, χωρίς να θέλω να προσβάλω… Είναι εύλογο λοιπόν ότι όποιος νιώσει ότι το άσυλο προσβάλει την ασφάλεια του, την βολή του και καίει την περιουσία του θα είναι υπέρ στην κατάργηση του. Θα ζητήσει λοιπόν για άλλη μια φόρα να σβηστεί έτσι μια ελευθερία του. Έτσι απλά να καταργηθεί, για τα επεισόδια, για τις μολότοφ, για τα ναρκωτικά που δεν είναι πρόβλημα της κοινωνίας αλλά του ασύλου, γιατί είμαστε στην ΕΕ, γιατί ο πολιτικός μπορεί και είναι δημαγωγός κ. α … Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε λίγο όλοι μας και τουλάχιστον να προσπαθούμε να δρούμε, χωρίς να παίζουμε το παιχνίδι τους ; Μια μολότοφ σε μπάτσο λοιπόν ; Ή την κατάργηση του ασύλου, εις βάρος των ελευθεριών μας ;

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως νομίζω ότι το θέμα του ασύλου παίζει καιρό, απλά πλέον ήρθε η στιγμή να νομοθετηθεί η κατάργησή του. Όπως λες και εσύ, πάντα υπήρχαν ναρκωτικά στις σχολές(όπως υπάρχουν και παντού) και πάντα γινόντουσαν συγκρούσεις στις σχολές(όπως γίνονται και παντού). Αυτές οι δύο είναι οι κυριότερες αφορμές πάνω στις οποίες οι κυρίαρχοι πατάνε για να περάσουν σιγά σιγά νομοσχέδιο. Εγώ θα ασχοληθώ με τη δεύτερη καθώς αυτή έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα.

Το κράτος έχει αποδείξει πώς όποτε θέλει καταπατεί το άσυλο. Μερικά παραδείγματα (ασσοε 91, πολυτεχνείο 95 καθώς και πιο πρόσφατα με την εισβολή των ματ στην ασσοε πέρυσι, τον ασφαλίτη που πυροβόλησε εντός του πολυτεχνείου πέρυσι, την συνεχής καταπάτηση του ασύλου στα προπύλαια και άλλα πολλά). Εκτός αυτού, η ισχύουσα νομοθεσία λέει πως σε περίπτωση κακουργηματικής πράξης εντός του ασύλου η αστυνομία έχει το δικαίωμα να επέμβει χωρίς την άδεια της συγκλήτου.

Για μένα το άσυλο δεν είναι απλά ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών κλπ κλπ. Εκτός από όλα αυτά, το άσυλο είναι ένας χώρος αντίστασης και ουσιαστικής ρήξης και αντιπαράθεσης με την κυριαρχία. Είναι ένας χώρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας σε περιόδους κοινωνικής έντασης. Και αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται και έχουν λυσσάξει να το καταργήσουν. Δηλαδή, την πολιτική ζύμωση σε συνδυασμό με την επιθετική διάθεση που απειλούν την κοινωνική ειρήνη.

Τώρα θα μου πεις ναι οκ αλλά εσείς το έχετε γαμήσει το θέμα. Κάθε τρεις και λίγο κάνετε μπάχαλα. Αυτό δεν είναι κατάχρηση;

Μπορεί να μη συμφωνώ πολλές φορές με αυτού του τύπου τις συγκρούσεις και όντως πολλές φορές να γίνονται άστοχες ενέργειες δίνοντας και πάτημα για το άνοιγμα νέων συζητήσεων γύρω από το θέμα του ασύλου. Όμως η κατάχρηση αποτελεί συνεχής τακτική του κράτους αφού φυλακίζει όσους αντιστέκονται κατασκευάζοντας ψεύτικα κατηγορητήρια και προφυλακίζοντας παράνομα αγωνιστές, ασκεί απρόκλητη βία εν μέσω των φυλάκων του σε όσους απλά θεωρούνται ύποπτοι, επιτίθεται άγρια πάλι εν μέσω των φυλάκων σε διαδηλώσεις και απαγορεύει με εντολές εισαγγελέα πορείες και γενικά εντείνει την επίθεση του ενάντια στον εσωτερικό εχθρό. Σε αυτή τη πραγματικότητα, η οποιαδήποτε κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου από τους «γνωστούς αγνώστους κουκουλοφόρους» είναι αμελητέα μπροστά στην αυθαιρεσία του κράτους και των μηχανισμών του.

Όσα άσυλα και να θελήσουν να καταργήσουν οι συνειδήσεις δεν υποτάσσονται, αντιθέτως εξεγείρονται!

Ο κοινωνικο-ταξικός πόλεμος μαίνεται..

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
Τ. ΖΑΝΤΟΡΟΖΝΙ (29/11) – Γ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ (15/12)

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Βαγγέλης είπε...

Χάρη έχω την εντύπωση πάντως πως έχει έρθει πολλές φορές στην επικαιρότητα και παλιότερα το θέμα. Και λογικό είναι λόγω Ε.Ε . Δεν έχει όμως ιδιαίτερη σημασία αυτό. Σημασία έχουν όσα λες παρακάτω. Θα συμφωνήσω και σου ‘χα ξαναπεί μια κουβέντα που είχα ακούσει και μου ’χε κάνει εντύπωση. Και είναι ένας λόγος να σκεφτείς όχι μόνο για το άσυλο αλλά και για την περαιτέρω ελευθερία μας . Για μια κοινωνία «άμπατση» .Με κάθε έννοια το τελευταίο. «Στην Ομόνοια δεν υπάρχει άσυλο . Πόση είναι η εγκληματικότητα εκεί και πόση σ’ ένα πανεπιστήμιο ;»

Εγώ θα βάλω και άλλη οπτική γωνία επί του θέματος…
Τι σημαίνει λοιπόν άσυλο; Γιατί το χρειαζόμαστε; Η συνηθέστερη απάντηση είναι για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Για ποια διακίνηση ιδεών όμως μιλάνε; Για αυτή που γίνεται στις συνελεύσεις; Μην τρελαθούμε! Και στην τελική υποτίθεται ότι δεν είμαστε υπό καθεστώς χούντας. Άρα λοιπόν η ελεύθερη διακίνηση ιδεών γίνεται και έξω από τις σχολές. Πόσο μάλλον αυτών των προβοκατόρικων και χαζών κομματοποιημένων ιδεολογιών που ακούγονται στις συνελεύσεις. Άλλωστε αυτές οι ιδεολογίες είναι και ακίνδυνες ως επί των πλείστων. Κανονικά (κι από εκεί να καταλάβουμε πως δεν ζούμε με τον τρόπο που θα θέλαμε) θα ‘πρεπε να μην μας λένε τίποτα αυτοί οι όροι. Δηλαδή το κράτος μας καθορίζει την ελευθερία μας ; Τι να μου πει εμένα το άσυλο αν χιλιάδες κόσμου ξεσηκωθεί ενάντια στο οτιδήποτε.. Και όχι μόνο σε εμένα άλλα και στους κυβερνόντες . Νομίζεις θα δυσκολευτούν σε περίπτωση ανάγκης να σπάσουν το άσυλο και να επιτεθούν με οποιονδήποτε τρόπο ; Δεν έχω καταλάβει λοιπόν τι ακριβώς μας διασφαλίζει και τι όχι. Αν ξέρει κάποιος ας μας εξηγήσει.
Τώρα το θέμα της τρομολαγνίας που το post σου αγγίζει πιστεύω πως είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και θα χρειαστεί ένα άλλο post. Αυτά για αρχή . Για να μην μακρηγορήσω ως συνήθως. :-)

Βαγγέλης είπε...

Ανώνυμε δεν είχα δει το κομεντ σου όταν έστειλα το δικό μου και βλέπω πως στα περισσότερα αν όχι σε όλα συμφωνούμε. Και ήδη είχες πει πολλά απ 'όσα είπα κι εγώ.
Το μόνο που θα ήθελα να κατανοήσω είναι πως τελικά ορίζεις την έννοια ορμητήριο. Δηλαδή νομίζω πως ορμητήριο είναι κάτι απ' το οποίο γίνεται μια αρχή για κάτι μεγαλύτερο. Εμείς έχουμε μείνει λοιπόν για απίστευτα χρόνια στο ορμητήριο μας. Μήπως τελικά δεν ξεκινάει κάτι ουσιαστικό για κάποιους λόγους ; Μήπως δεν υπάρχει περαιτέρω ορμή για το επόμενο βήμα ; Θα ήθελα να ακούσω την άποψη σου γι' αυτό.
Τέλος λες για τις συνεχείς καταχρήσεις της κυβέρνησης και συγκρίνεις τελικά τις επαναστατικές παρορμήσεις με την ίδια την κυβέρνηση πράγμα αθέμιτο και(να με συγχωρέσεις) ανόητο. Και βγάζεις απέξω τελικά τον υπόλοιπο κόσμο. Σαν να μην σε ενδιαφέρει. Λες και είναι οι αντιεξουσιαστές και η κυβέρνηση μόνο αυτοί που υπάρχουν. Όμως δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να μην σε ενδιαφέρει τι κάνει και τι σκέφτεται ο δίπλα σου άνθρωπος που από αυτόν τελικά μπορεί να εξαρτηθούν πολλά.Και δεν το λέω απ'την άποψη του ότι θα περιορίσεις την δράση σου χάρη σ'αυτόν αλλά δεν μπορεί να μην τον λαμβάνεις υπόψιν σου.
Κατά τα άλλα χάρηκα πολύ που είπες την άποψη σου γιατί το συγκεκριμένο blog χρειάζεται τέτοιες απόψεις και συζητήσεις.

Χάρης είπε...

Φίλε ανώνυμε , από ότι φαίνεται με πρόλαβε κατά κάποιο τρόπο ο Βαγγέλης, αλλά και γώ θέλω να σταθώ στο σημείο των συνειδήσεων που εξεγείρονται. Οι αρχικές μου σκέψεις πριν γράψω το ποστ ήταν για όλους αυτούς που παίρνουν θέση και επιλέγουν μια άποψη (βασιζόμενοι στην γνωστή πληροφόρηση) χωρίς καν να αναλογίζονται τίποτα από ότι πραγματικά συμβαίνει . Και δυστυχώς βλέπω ότι από τη μια ένας σοβαρός αγώνας για την παιδεία και για τις ελευθερίες μας έχει ξαναρχίσει αλλά από την άλλη πολύ φοβάμαι ότι αρχίζει να χάνεται πριν καν γίνουν οι πρώτες μάχες. Συμφωνώ στο ότι φοβούνται « την πολιτική ζύμωση σε συνδυασμό με την επιθετική διάθεση που απειλούν την κοινωνική ειρήνη.» Αλλά αυτό που βγαίνει περισσότερο προς τα έξω είναι μια επιθετική διάθεση. Θέλω να πιστεύω ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε 100% σε αυτό. Πόσο μάλλον όταν στην τελική μας το γυρνάν και μπουμερανκ. Άρα μήπως πρέπει επιτέλους να δώσουμε κάτι παραπάνω σε αυτή την «πολιτική ζύμωση»? Εγώ θα το έλεγα έστω αλληλεγγύη και κατανόηση. Άλλωστε όπως λέει και ο Βαγγέλης «Όμως δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να μην σε ενδιαφέρει τι κάνει και τι σκέφτεται ο δίπλα σου άνθρωπος που από αυτόν τελικά μπορεί να εξαρτηθούν πολλά ». Τώρα θα μου πεις, και τι θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χεριά ? Όπως και να ‘χει αυτός ο αγώνας πρέπει κατά κάποιον τρόπο να γίνει συνολικά. Έχω την εντύπωση ότι έτσι θα κερδιθούν πολλά περισσότερα από αυτά που φανταζόμαστε. Ανοιχτός σε κάθε απάντηση και διόρθωση. Και ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή Ανώνυμε.

Βαγγέλη πιστεύω ανοίγεις ένα άλλο θέμα. Γι αυτό και γω έλεγα στην αρχή ότι δεν μου λέει κάτι μια συζήτηση του στιλ ναι η όχι στο άσυλο. Στη τελική δεν ξέρω τι θα άλλαζε αν αυτήν την στιγμή γινόταν αυτή η αλλαγή. Αυτό που θα χαι σημασία όπως λέω είναι το πώς θα παρθεί αυτή η απόφαση (γιατί δυστυχώς κανένας δεν θα έδινε σημασία). Ωστόσο δυσκολεύομαι να πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να μην διαφυλάμε αυτά που έχουμε. Όπως λες όμως δεν θα έπρεπε ένας νόμος να διαφυλάει την ελευθερία μας. Αλλά για φαντάσου να περνάει το ένα μετά το άλλο τα νομοσχέδια και η καταπάτηση των ελευθεριών μας ( χωρίς καμία σκέψη από το κοινωνικό σύνολο), όπως πάει να γίνει και με την περίπτωση του ασύλου π.χ ! Φοβάμαι ότι πλέον θα δυσκολευόμασταν να ονειρευτούμε την ζωή που θα θέλαμε. Βέβαια εντάξει δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, άλλα ποτέ δεν ξέρεις. Ευχαριστούμε και σενα Βαγγέλη!!!

raslowbap είπε...

Γεια χαρα. Στα περισσότερα συμφωνω με όλους σας και για αυτο δεν μακροσκελήσω διότι δυστυχως δεν έχω και τον γαμημενο χρονο. απλά θα ήθελα να αναφερθω σε kati που είπε ο anonymous...Είναι ένας χώρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας σε περιόδους κοινωνικής έντασης.... Αυτή η άποψη με βρίσκει απολύτως σύμφωνο όμως για μένα υπάρχει κι ο σοβαρός αντίλογος που λέει ότι είναι ένας χώρος που σε προετομάζει για την παραγωγική διαδικασία που θα ακολουθησεις τα επόμενα χρόνια η οποία είναι σχεδιασμένη με τον τρόπο που ταιριάζει απόλυτα στην εξουσία. Εκτος εαν βέβαια αναφερεσαι απλά στο άσυλο που έχει το κτίριο της κάθε πανεπιστιμιακης μονάδας κι όχι στο γενικότερο όρο πανεπιστημιο. αυτα απο εμένα και συγνωμη παλι που τα εγραψα έτσι βιαστικα παρολη την σοβαροτητα του θεματος

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν γεια κ από μένα ξανά. Μετά από μια βδομάδα απίστευτου τρεξίματος και κούρασης βρήκα επιτέλους χρόνο να απαντήσω!

Φίλε Βαγγέλη..
Μιλώντας για ορμητήριο εννοώ πως μέσα στο χώρο του ασύλου μπορούν να βρεθούν διάφορα ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας, να μιλήσουν, να ανταλλάξουν απόψεις, να προτείνουν, να αποφασίσουν και τελικά να βγουν προς τα έξω όπως αυτοί κρίνουν. Όπως ανέφερα και παραπάνω, σε μία περίοδο κοινωνικής έντασης όπου ένα ζήτημα «βράζει», το άσυλο είναι ένας τόπος συνάντησης αυτού του κόσμου όπου μέσα από αυτόν μπορεί να δημιουργήσει ένα γεγονός ανάδειξης του ζητήματος. Κ όταν λέω βγαίνοντας προς τα έξω δεν εννοώ απαραίτητα να βγει και να τα κάψει αλλά πρώτα απ’ όλα να εξετάσει την εκάστοτε συγκυρία και από κει κ πέρα να πράξει όπως αυτός νομίζει και με τα χαρακτηριστικά που θα του δώσει. Αυτό λοιπόν εννοώ λέγοντας ορμητήριο.

Τώρα όσον αφορά αυτό που λες δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα τελευταία χρόνια εγώ βλέπω όλο και περισσότερες κοινωνικές εστίες αντίστασης. Και εδώ θα αναφερθώ σε αυτό που λες ότι βγάζω απέξω τον υπόλοιπο κόσμο σαν να μη με ενδιαφέρει.

Ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος έχει σταθεί έμπρακτα αλληλέγγυος σε αυτά τα κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται (μερικά παραδείγματα: σε τοπικά ζητήματα όπως η άρνηση των κατοίκων για την πραγματοποίηση του ΚΥΤ στην Ηλιούπολη, η κινητοποίηση των κατοίκων ενάντια στην περίφραξη και ιδιωτικοποίηση του λόφου Φιλοπάππου, οι αντιστάσεις ενάντια στη λυματολάσπη και τις χωματερές στα Λιόσια καθώς και σε εργασιακά ζητήματα όπως οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, ο αγώνας των λιμενεργατών, ο αγώνας εργαζομένων σε εργοστάσια που κλείνουν -π.χ. Κεράνης, Πάλκο, sex form, ΒΦΛ στη Θεσσαλονίκη- και άλλα πολλά) και μάλιστα προτάσσοντας τα δικά του χαρακτηριστικά.

Το τελευταίο διάστημα το κράτος και τα αφεντικά έχουν εξαπολύσει μια ανοιχτή επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις και κοινωνικές ελευθερίες που ως στόχο την επιβολή σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης για τις πιο καταπιεσμένες τάξεις. Σε αυτή τη λεηλασία λοιπόν των κυρίαρχων, ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος ως ένα πολιτικο κομμάτι της κοινωνίας που αμφισβητεί έμπρακτα τις καθεστωτικές πρακτικές είναι λογικό να βρεθεί στο στόχαστρο της καταστολής. Και δε βρίσκεται μόνο μπροστά στην ωμή βία των μπάτσων αλλά και σε μία ιδεολογική επίθεση που έχει ως στόχο την ποινικοποίηση, την απολιτικοποίηση και την περιθωριοποίηση του.

Σε ένα γενικότερο πλάνο, βλέπουμε το λεγόμενο καθεστώς «μηδενικής ανοχής» το οποίο υπάρχει παγκοσμίως. Στην Ελλάδα αυτό φαίνεται από τις μετταρυθμίσεις στον χώρο της εργασίας και της παιδείας και την καταστολή κάθε κινητοποίησης ενάντια σ’ αυτές, τον κοινωνικό έλεγχο με τις εκατοντάδες κάμερες στους δρόμους, την αστυνομική βία (αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια, συνεχείς έλεγχοι και εξακριβώσεις στους δρόμους της πόλης, παρακολουθήσεις «υπόπτων», ξυλοδαρμοί και «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις»), την αντιμετώπιση των μεταναστών(νέα νόμοι για την χορήγηση αδειών παραμονής, στρατόπεδα συγκέντρωσης, trafficking, βασανισμοί σε τμήματα, προώθηση του ρατσισμού για τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου), τις συνεχείς διώξεις και προφυλακίσεις αγωνιστών, την «αντι»τρομοκρατική εκστρατεία (παρακολουθήσεις, βασανιστήρια με χρήση ουσιών, ψεύτικα κατηγορητήρια και δίκες παρωδίες, λευκά κελιά, τρομονόμοι), την κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση στον α/α χώρο.

Και μέσα σε αυτή τη πραγματικότητα η κοινωνία ζει ανάμεσα στην κατανάλωση ψεύτικων αναγκών και την χρεοκοπία στις τράπεζες εκφράζοντας όμως τη δυσφορία της. Βέβαια αυτή η δυσφορία δεν εκφράζεται πραγματικά, απλά η κοινωνία αρκείτε στην καταγγελία για την αυθαιρεσία της εξουσίας από τις κομματικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες με την ψεύτικη ελπίδα ότι κάτι θα κερδίσει.

Δεν υπάρχουν λοιπόν μόνο οι αντιεξουσιαστές και η κυβέρνηση. Απλά αυτοί βρίσκονται στο στόχαστρο του δημοκρατικού καθεστώτος καθώς είναι αυτοί που διαταράσσουν την κοινωνική ειρήνη. Όπως γράψαμε και στην αφίσα: «Η έμπρακτη αμφισβήτηση του συστήματος και ο επιθετικός τρόπος έκφρασης της είναι αυτό που πάντα φόβιζε την εξουσία».

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Για έναν κόσμο χωρίς κράτη και αφεντικά, χωρίς έλεγχο και καταστολή, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φυλακές και σύνορα, για την κοινωνική απελευθέρωση και την ΑΝΑΡΧΙΑ…

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 2 ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Φίλε Χάρη..
Πιστεύω να σε κάλυψα.

Φίλε raslowbap..
Και φυσικά αναφέρομαι στο άσυλο που έχει το κάθε κτήριο.

Βαγγέλης είπε...

Ανώνυμε επειδή δεν απάντησες ξεκάθαρα να καταλάβω ότι η απάντηση σου σχετικά με το "ορμητήριο" είναι ότι δεν ισχύει αυτό που λέω. Δλδ δεν έχουμε μείνει για χρόνια στο ορμητήριο και μόνο αλλά όπως εσύ αναφέρεις: "Τα τελευταία χρόνια εγώ βλέπω όλο και περισσότερες κοινωνικές εστίες αντίστασης.".
Αν κατάλαβα λοιπόν σωστά η απάντηση μου θα είναι και πάλι μια απορία. Αν και πιστεύω πως είναι ένα συμπέρασμα που ο καθένας έχει μια προσωπική σκοπιά. Πού βλέπεις τις περισσότερες κοινωνικές εστίες αντίστασης ; Εγώ θεωρώ παντως πως κάτι δεν γίνεται σωστά πέρα του ότι είναι πολύ δύσκολο βέβαια ένα εγχείρημα γενικότερου ξεσηκωμού και παραμένουμ ε όντως για πολύ καιρό μόνο στην μορφή μιας αρχής - ορμητήριο - ξεκινήματος όπως θες πες το. Και αν μπορέσω να εκφέρω μια άποψη για ποιον λόγο συμβαίνει αυτο θα ήταν πολύ πολύπλοκη και μεγάλη ώστε θα ήταν καλύτερο να την αναλύσω σε κάποιο άλλο post.Τώρα το τι εννοείς λέγοντας την λέξη ορμητήριο σαφώς έχω καταλάβει και δεν χρειαζόταν εξηγήσεις απλά ήθελα να αναλογιστούμε σύμφωνα με την έννοια της λέξης που καταλήγουμε (αν καταλήγουμε κάπου) και ποιο το αποτέλεσμα όσων ξεκινάνε από "το ορμητήριο". Ελπιζω να γίνομαι κατανοητός.
Τώρα για το άλλο θέμα της περιθωριοποίησης. ΚΑταρχήν να σου πω πως κι εδώ δεν απάντησες ξεκάθαρα.Ίσως να φταίω κι εγώ. Ίσως το δικόμου σχόλιο να μην ήταν ξεκάθαρο. Είχες πει λοιπόν πως μπροστά στην αυθαιρεσία του κράτους και των μηχανισμών του η οποιαδήποτε κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου από τους «γνωστούς αγνώστους κουκουλοφόρους» είναι αμελητέα ενώ μπορεί κάποιες φορές να μην συμφωνείς με κάποιες ενέργειες τους ή κάποιες συγκρούσεις.Εγώ λοιπόν θέλοντας να σου δείξω πως είναι πολύ σημαντικότερο να βλέπουμε τι κάνουμε εμείς και ναχουμε ωσ μόνο στόχο το όνειρο μας και τον κόσμο που δεν αξιωθήκαμε να ζήσουμε ανέφερα πως είναι άσκοπο το να συγκρίνεις τελικά την κυβέρνηση -εξουσία και κάθε είδους εξουσία με ανθρώπους που επιδιώκουν αυτά που ανέφερα παραπάνω. Δλδ για να γίνω τελείως ξεκάθαρος αν υποθέσουμε πως μια αυθαιρεσία (μια πράξη δλδ που δεν συμφωνείς κι εσύ) που συμβαίνει με αφορμή το άσυλο είναι ένα καμμένο αυτοκίνητο πχ τότε είναι ανούσιο να πεις πως μπροστά στην καταστολή ξερω 'γω της εξουσίας δεν είναι τίποτα αυτό. Συγκρίνεις τελείως ανόμοια πράγματα. Και είπα πως βγάζεις απέξω των υπόλοιπο κόσμο λες και υπάρχουν μόνο αντιεξουσιαστές και εξουσιαστές γιατί εννοώντας τα παραπάνω. Δεν υπολογίζω πχ το αυτοκίνητο του αθώου ίσως και προσκυνημένου(μα δεν έχει να κάνει αυτό) πολίτη και δεν υπολογίζω τελικά και τι θα πει ο κόσμος(που λέμε) για αυτήν την πράξη. Ενώ είναι μια εποχή που ο κόσμος χρειάζεται να κατανοήσει την ανάγκη για ξεσηκωμό και τους τρόπους για να γίνουν κάποια πράγματα τελικά κάποιες τέτοιες και άλλες πολλές και σημαντικότερες απερίσκεπτες ενέργειες τον κάνουν (μαζί με την προπαγάνδα των ΜΜΕ) να στραφεί ενάντια στα λάθος άτομα αλλά και ακόμα χειρότερα να αποπροσανατολιστεί.Κατα τα άλλα δεν αμφισβήτησα πως έχουν γίνει πολλά θετικά βήματα απτον αναρχικό χώρο και για αυτά συζητάμε άλλωστε. Αυτά είναι που πρέπει να φανούν. Όπως και δεν αμφέβαλλα για την γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης.
Εγώ τώρα άλλα πράγματα ήθελα να σας πω και να σας στείλω κι άλλα έστειλα. Τεσπά θα επανέλθω.

Βαγγέλης είπε...

Όσον αφορά το πόσο καιρό υπάρχει πρόβλημα με το άσυλο και πόσες φορες έχουν προσπαθήσει να το παραβιάσουν(και το παραβίασαν δηλαδή) τα παρακάτω ίσως βοηθήσουν. Πηγή ο "ιος" της ελευθεροτυπίας.Παραθέτω μερικά αξιοπρόσεχτα κομμάτια:

*Το πανεπιστημιακό άσυλο, η απαγόρευση δηλαδή της εισόδου αστυνομικών στο Πανεπιστήμιο χωρίς άδεια της Συγκλήτου, αποτελούσε ήδη από το 19ο αιώνα εθιμικό δίκαιο των ελληνικών ΑΕΙ. Την καταπάτησή του από χωροφύλακες επικαλέστηκαν μεταξύ άλλων και οι ένοπλοι φοιτητές που πραγματοποίησαν την πρώτη κατάληψη πανεπιστημιακού κτιρίου στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 1897 (Χρ. Λάζος, «Ελληνικό φοιτητικό κίνημα», Αθήνα 1987, σ. 168).

*
**Τυπικά, τουλάχιστον, ο θεσμός υφίστατο ακόμη και στις πιο αυταρχικές περιόδους. Οπως επισημαίνει ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, «το μόνο που αμφισβητήθηκε και πριν από τη δικτατορία και ύστερα απ' αυτήν είναι αν το προαύλιο του Πανεπιστημίου αποτελεί επέκταση του ασύλου ή όχι» («Νομικός Διάλογος», τχ. 2, 10/1979). Μέχρι και η χούντα αισθάνθηκε υποχρεωμένη το 1972-73 να το λάβει θεωρητικά υπόψη της. Στις 14 Φεβρουαρίου 1973, π.χ., η Σύγκλητος του ΕΜΠ υπέβαλε την παραίτησή της λόγω της παραβίασης του ασύλου. Για τον ίδιο λόγο παραιτήθηκε στις 22/2/73 και το διορισμένο δ.σ. της Φιλοσοφικής.

*Τον Μάιο του 1977, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευστάθιος Μπλέτσας γνωμοδότησε, έπειτα από σχετικό ερώτημα του υπ. Δημόσιας Τάξης, ότι πανεπιστημιακό άσυλο δεν υφίσταται κι ότι η αστυνομία έχει δικαίωμα και καθήκον να μπαίνει όποτε θέλει στα ΑΕΙ, να παρίσταται στις φοιτητικές συνελεύσεις «εάν αυταί παρεξέκλιναν του σκοπού τους και μετατράπηκαν σε πολιτικές συναθροίσεις», καθώς και «να ανακαλύπτει και να προσαγάγει σε δίκη τους φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς» των «εγκλημάτων» της αφισοκόλλησης, της ανάρτησης πανό και της αναγραφής συνθημάτων στους τοίχους («Ε» 13/5/77).

*Κάποιες μάλιστα φορές, όπως κατά την επίσκεψη Μπους (18/7/91) ή τη μαθητική διαδήλωση της 24/10/91, η προσπάθεια των ΜΑΤ να «σπρώξουν» τους διαδηλωτές σε κάποιο ΑΕΙ, με τον αποκλεισμό όλων των άλλων οδών διαφυγής, ήταν οφθαλμοφανής.

(Δώστε βάση στο προηγούμενο. Είναι δλδ πολλές φορές και το ζητούμενο το να περιοριστούμε στα ..."ορμητήρια")

*Την ιδέα, άλλωστε, της μετατροπής του πλησιέστερου ΑΕΙ σε ορμητήριο εισηγήθηκε, άθελά του ίσως, ένα στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. Στις 9 Μαΐου 1985 ομάδες αναρχικών συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Εξαρχείων, διαμαρτυρόμενοι για τις καθημερινές «επιχειρήσεις αρετής» της αστυνομίας. Η εκδήλωση απαγορεύθηκε κι ο αστυνομικός διευθυντής Δ. Χοχτούλας προειδοποίησε με ντουντούκα τους συγκεντρωμένους: «Εδώ δεν είναι Νομική να υπάρχει άσυλο. Θα σας συλλάβουμε και θα σας ισοπεδώσουμε!».
Οι παραλήπτες του μηνύματος έσπευσαν, φυσιολογικότατα, να ταμπουρωθούν στο πλησιέστερο πανεπιστημιακό κτίριο.

-Τέλος και συγγνώμη αν το παραέκανα αλλά νομίζω δείχνουν ακριβώς την εικόνα η παραβιάσεις και επιθέσεις-

5 Ιανουαρίου 1983. Είσοδος αστυνομικού στο Αριστοτέλειο για να συλλάβει εργαζόμενο που είχε διαπληκτισθεί με τον εργολάβο καθαρισμού μετά την απόλυσή του. Η ΦΕΑΠΘ καταγγέλλει την παραβίαση του ασύλου, ενώ ο πρύτανης (μητροπολίτης Τυρολόης Παντελεήμων) δηλώνει... άγνοια νόμου.

14 Οκτωβρίου 1983. Επίθεση ένστολων αστυνομικών και ΜΕΑ σε συγκέντρωση της «Επιτροπής για το Στρατό» στα Προπύλαια, έπειτα από απαγόρευση προγραμματισμένης πορείας. Ξυλοδαρμοί και συλλήψεις 11 στελεχών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ομόφωνη καταδίκη της παραβίασης του ασύλου από την ΕΦΕΕ, πολιτικά κόμματα, την πρυτανεία αλλά και τον υπουργό Δημ. Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη. Μηνύσεις εναντίον 8 αστυνομικών από τα δ.σ. των φοιτητών του ΕΜΠ.

2 Φεβρουαρίου 1984. Επέμβαση της Στρατονομίας στην Κτηνιατρική Θεσσαλονίκης, ύστερα από αίτημα σπουδαστών της Στρατιωτικής Σχολής (ΣΣΑΣ), για το σπάσιμο της περιφρούρησης φοιτητικής απεργίας.

Η Πρυτανεία διαχωρίζει τη θέση της κι ανακοινώνει πως οι υπαίτιοι «τιμωρήθηκαν για παράβαση των κανονισμών» της ΣΣΑΣ.

11 Απριλίου 1984. Ενοπλοι ασφαλίτες εισβάλλουν στη Νομική Κομοτηνής, συλλαμβάνοντας φοιτητές για «αναγραφή συνθημάτων».

Η Σύγκλητος του ΔΠΘ ζητά την πειθαρχική δίωξη των αστυνομικών.

20 Μαρτίου 1985. Τα ΜΑΤ εισβάλλουν στο ισόγειο της Νομικής Αθηνών, καταδιώκοντας αναρχικούς που έκαιγαν αφίσες στη Σόλωνος το βράδυ των φοιτητικών εκλογών.

Δυναμική απόκρουση των αστυνομικών από φοιτητές διαφόρων παρατάξεων, ακόμη και συνδικαλιστές της κυβερνητικής ΠΑΣΠ.

18 Νοεμβρίου 1985. Κατάληψη του Χημείου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το φόνο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από αστυνομικό στα Εξάρχεια. Επέμβαση των ΜΑΤ με άδεια της «Επιτροπής Ασύλου» (πρύτανης Μιχ. Σταθόπουλος, εκπρόσωπος του ΔΕΠ Δ. Μαυράκης, εκπρόσωπος των φοιτητών Ιω. Τσαμουργκέλης). Βομβαρδισμός του κτιρίου με χημικά, ξυλοδαρμός και σύλληψη 37 νέων.

24-25 Οκτωβρίου 1991. ΜΑΤ κι ακροδεξιοί «αγανακτισμένοι πολίτες» πολιορκούν επί ώρες το ΕΜΠ, εμποδίζοντας την έξοδο των υπολειμμάτων μαθητικής πορείας που είχε οδηγηθεί εκεί έπειτα από συμπλοκές με την αστυνομία έξω απ' το ΥΠΕΠΘ. Τακτικός βομβαρδισμός του ΕΜΠ με δακρυγόνα, πολύ μετά την κατάπαυση των επεισοδίων. Εμπρησμός του κτιρίου της Πρυτανείας στις 3.30 π.μ., πιθανότατα από ομοβροντία δακρυγόνων, ενώ οι ελάχιστοι καταληψίες είχαν συγκεντρωθεί σε άλλο χώρο (μπασκέτες) υπό την επίβλεψη καθηγητών.

Επέμβαση των ΜΑΤ με άδεια της Συγκλήτου και 28 συλλήψεις.

17 Αυγούστου 1994. Είσοδος των ΜΑΤ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ), με απόφαση της Συγκλήτου, και σύλληψη 52 νεαρών που είχαν πραγματοποιήσει κατάληψη σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούς πείνας Γ. Μπαλάφα κι Οδ. Καμπούρη. Καταδίκη 51 από τους συλληφθέντες σε φυλάκιση 8 μηνών για «διατάραξη οικιακής ειρήνης».

17-18 Νοεμβρίου 1995. Εγκλωβισμός περίπου 1.500 νέων στο ΕΜΠ από τα ΜΑΤ, μόλις ξεκίνησε η πορεία του Πολυτεχνείου. Ακολουθούν πολύωρες οδομαχίες, με αθρόα ρίψη δακρυγόνων, 47 συλλήψεις και «ζωντανή» τηλεοπτική κάλυψη.

Η Σύγκλητος προθυμοποιείται να επιτρέψει επέμβαση της αστυνομίας πολύ πριν ξεκινήσουν τα επεισόδια και δίνει τη σχετική άδεια στις 3.30 π.μ., αφού πρώτα διασφαλίζει την αποχώρηση όσων επιθυμούσαν (φοιτητών και μη). Οι 479 εναπομείναντες παραδίδονται χωρίς αντίσταση κι οδηγούνται στις κλούβες τραγουδώντας την «Ξαστεριά».

10 Μαΐου 2005. Είσοδος αστυνομικών στο ΕΜΠ, με τα αυτοκίνητα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Χρ. Βερελής, Ευ. Βενιζέλος) που προσέρχονται σε παρουσίαση βιβλίου. Διαπληκτισμοί με αναρχικούς φοιτητές καταλήγουν στον τραυματισμό ενός 28χρονου από αστυνομική σφαίρα (δράστης ο προσωπικός φρουρός του Χρ. Βερελή) και μαζική ρίψη δακρυγόνων. Καταδίκη της οπλοχρησίας από τη Σύγκλητο, που κάνει λόγο για παραβίαση του ασύλου, και «προκλητική επίδειξη αυταρχισμού».

14 Νοεμβρίου 2005. ΜΑΤ εισβάλλουν στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ, καταδιώκοντας φοιτητές που επιχείρησαν να κρατήσουν ανοιχτή τη σχολή τους κατά το γιορτασμό του Πολυτεχνείου. Η ΕΛ.ΑΣ. κάνει λόγο για «παρασυρμό» των οργάνων της λόγω «έντασης».

17 Νοεμβρίου 2006. Εγκατάσταση αστυνομικών στο χώρο των Προπυλαίων, την ώρα της πορείας του Πολυτεχνείου. Απουσία αντιδράσεων.

Αυτά ελπίζω να βοηθήσουν...

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Βαγγέλη..
Καταρχήν για αυτό που λες ότι συγκρίνω ανόμοια πράγματα. Τη σύγκριση την κάνω γιατί για μένα περισσότερη σημασία έχει να αναδείξω ζητήματα και να προχωρήσω τη δράση μου σε σχέση με την βία που δεχόμαστε καθημερινά από τον καταναγκασμό της εργασίας μέχρι τον έλεγχο, την καταστολή και κάθε μορφής εκμετάλλευσης που αναπτύσσεται στις πιο ασθενέστερες τάξεις της κοινωνίας, παρά να ασχοληθώ με πράξεις άστοχης βίας. Όχι βέβαια πως δε με ενδιαφέρουν αυτές και δεν κάνω προσπάθειες για να τις εξαλείψω, απλά η βαρύτητα μου είναι αλλού. Βέβαια όταν μίλησα για άστοχες ενέργειες δεν εννοούσα μόνο αυτές τις πράξεις (που ούτως η άλλως είναι καταδικαστέες από κάθε αναρχικό) αλλά περισσότερο για την λογική της συγκεκριμένης σύγκρουσης με την καβάτζα του ασύλου. Ίσως να έκανα λάθος διατύπωση. Άλλο η άστοχη ενέργεια που έχει να κάνει με την χρήση βίας πάνω σε έμψυχο η άψυχο υλικό που δεν είναι στόχος και άλλο η άστοχη ενέργεια σύγκρουσης που έχει να κάνει με το αν είναι πολιτικά ορθή η όχι. Πάντως σίγουρα αυτά πρέπει να σταματήσουν γιατί εκτός του ότι τέτοιες χουλιγκάνικες ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με την εξεγερτική δράση, μας πάνε και πίσω. Και δε μας πάνε πίσω μόνο από την προπαγάνδα των ΜΜΕ (θα ασχοληθώ παρακάτω με αυτό το θέμα) αλλά και με την δυσφορία συντρόφων (ειδικά των νέων) που ενώ έχουν διάθεση για δράση, πολλές φορές μπορεί να τους «στείλει στα σπίτια τους».

Τώρα όσον αφορά τα ΜΜΕ είναι γνωστός ο ρόλος τους: Πλάθουν υπηκόους τους οποίους βομβαρδίζουν καθημερινά με τον φόβο και την ανασφάλεια, νομιμοποιώντας έτσι την ενίσχυση της αστυνομοκρατίας και τους προβάλουν κοινωνικά πρότυπα συντηρώντας έτσι συγκεκριμένη κουλτούρα και τρόπο ζωής μέσα στη συνθήκη της καθημερινής επιβίωσης. Η εξουσία τους είναι τέτοια που κάθε τι μπορούν να το αναδείξουν όπως αυτά θέλουν ανάλογα με τις εκάστοτε συγκυρίες και συμφέροντα που υπάρχουν. Η πειθώ τους είναι σε τέτοιο βαθμό, που πολύ εύκολα μια αντίληψη που σου έχουν δώσει να κατανοήσεις μπορούν να στην αντιστρέψουν. Αυτό ισχύει κυρίως με την εικόνα και το θέαμα. Επίσης, λειτουργία τους είναι και να υποβαθμίζουν κοινωνικές εκρήξεις η και αντίθετα να τις εκτονώνουν πάντα μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας με σκοπό την παραποίηση τους αποπροσανατολίζοντας από τις πραγματικές αιτίες αντίστασης.

Με λίγα λόγια τα ΜΜΕ είναι εχθρός για κάθε αντιστεκόμενο. Και σαν εχθρός είναι λογικό να σε λασπολογήσει. Πάντα θα βρει κάτι να πει εναντίων σου και πάντα θα παραποιήσει γεγονότα. Οπότε δεν έχει νόημα να περιορίζεις τη δράση σου με το φόβο το τι θα πουν μετά. Ότι και να κάνεις, συγκεκριμένα πράγματα θα ειπωθούν. Πάντα μα πάντα θα πιαστούν από κάτι για να αποπροσανατολίσουν και αν δε το βρουν, θα το κατασκευάσουν. Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα η μηχανοκίνητη πορεία 150 αναρχικών στις φυλακές του Κορυδαλλού φέτος στην αλλαγή του χρόνου. Φτάνοντας στις φυλακές, κατεβήκαμε από τις μηχανές φωνάζοντας συνθήματα και ανάψαμε 2 καπνογόνα(από αυτά που ανάβουν στα γήπεδα). Κάτσαμε περίπου 7 λεπτά και στην αποχώρηση μας περάσαμε μέσα από γειτονιές πετώντας τρικάκια. Το κλίμα ήταν πολύ θετικό από όλες τις απόψεις ώσπου τα κολάδικα που μας ακολουθούσαν άρχισαν να πληθαίνουν προσπαθώντας να κλείσουν κομμάτια της πορείας στα στενά. Όλα έδειχναν για το τι θα επακολουθούσε. Φτάνοντας στην Ιερά οδό, περιπολικά μας κλείνουν κάθετα το δρόμο και μπάτσοι (καπελάκηδες, ζητάδες και ασφαλήτες) αρχίζουν να χτυπούνε άγρια τον κόσμο και να ρίχνουν μηχανές κάτω. Επικράτησε πανικός. Τελικά έγιναν 11 συλλήψεις και σε ένα σύντροφο φόρτωσαν κατηγορίες για αντίσταση κλπ. Τα ΜΜΕ την επόμενη παρουσίασαν το γεγονός κάπως έτσι :
«Πολιορκία» των φυλακών Κορυδαλλού από ομάδα αντιεξουσιαστών. Οι νεαροί επιτέθηκαν στους αστυνομικούς που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού. Ομάδα περίπου 50 αντιεξουσιαστών με μοτοσικλέτες συγκεντρώθηκε έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού το βράδυ της Κυριακής λίγο πριν από την αλλαγή του χρόνου και επιτέθηκαν στις αστυνομικές δυνάμεις με καπνογόνα και βεγγαλικά. Παράλληλα, σκόρπισαν φέιγ-βολάν για την απελευθέρωση του κρατούμενου Ταράσιο Ζαντορόλνι. Αμεση ήταν η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων. Οι αστυνομικοί κατάφεραν να εγκλωβίσουν 15 άτομα της ομάδας αυτής στην Ιερά Οδό, στο ύψος της Μεγάλου Αλεξάνδρου και προσήγαγαν 10 στην ΓΑΔΑ. Ένα άτομο από την ομάδα αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις υποδείξεις των αστυνομικών και συνελήφθη για εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής. Εναντίον σχηματίστηκε δικογραφία και θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών. Οι υπόλοιποι προσαχθέντες αφέθησαν ελεύθεροι, ωστόσο διενεργούνται συμπληρωματικές έρευνες για τυχόν συμμετοχή τους σε αδικήματα από το in.gr
Με πέτρες, καπνογόνα αλλά και βεγγαλικά προσπάθησαν οι περίπου 50 κουκουλοφόροι δικυκλιστές να αιφνιδιάσουν τους αστυνομικούς που λίγο πριν από την είσοδο του 2007 εκτελούσαν εξωτερική υπηρεσία στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ στη συνέχεια προσπάθησαν να διαφύγουν με τις μηχανές τους. Ομως 15 από τους νεαρούς, που, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο, δεν τα κατάφεραν, αφού οι αστυνομικές δυνάμεις που έφτασαν προς ενίσχυση των συναδέλφων τους τους εγκλώβισαν στην Ιερά Οδό και συνέλαβαν, μετά από ολιγόλεπτη «μάχη», 15 από αυτούς, ενώ από τη ρίψη των βεγγαλικών και των καπνογόνων τραυματίστηκαν ελαφρά δύο αστυφύλακες που μεταφέρθηκαν στο 401 ΓΣΝΑ. Μετά την εξακρίβωση, οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, εκτός από έναν νεαρό, ο οποίος κατά τη διάρκεια του εγκλωβισμού προέβαλε αντίσταση, ενώ προσπάθησε να αφαιρέσει το υπηρεσιακό περίστροφο αστυνομικού. Πάντως, παρά την απελευθέρωση των 14 νεαρών, οι αστυνομικοί διενεργούν έρευνα για τυχόν συμμετοχή τους και σε άλλα αδικήματα που έχουν διαπραχθεί από ομάδες νεαρών που είχαν αίτημα την απελευθέρωση του αλλοδαπού Ταράσιο Ζαντορόζνι, ο οποίος είχε συλληφθεί και προφυλακισθεί για επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, το περασμένο καλοκαίρι. Από την ελευθεροτυπία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΟΙ 3!

70 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ – ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ..

*Αυτά τα ολίγα για σήμερα. Θα επανέλθω για κάποια πράγματα που θέλω να πω για το άσυλο και την παραβίαση του.