Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ


Το πιο απόλυτο καθεστώς βρίσκεται στο μυαλό σου, μικρέ μου άνθρωπε. Που δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς κάποιον να την κηδεμονεύει. Στο μυαλό σου, που δεν μπορεί να φανταστεί να έχει την εξουσία αυτό για’ σένα. Στο μυαλό σου, που δεν μπορείς να διασκεδάσεις χωρίς να σου υποδείξουν το πώς. Στο μυαλό σου που δεν μπορεί να σκεφτεί – να δράσει χωρίς να σου υποδείξουν το πώς. Στο μυαλό σου, που όταν σου έλεγα να δημιουργήσουμε , δεν μπορούσες να φανταστείς τον τρόπο χωρίς να σου ανοίξουν διάπλατα οι δρόμοι της καριέρας – των εταιριών ή των δημοσίων σχέσεων που χρόνια σου λέω πως καταστρέφουν την τέχνη. Αν και δεν ξέρω τι σημαίνει τέχνη. Απλά νοιώθω. Γιατί η τέχνη είναι καταρχήν η μοναξιά. Κι εσύ δεν κατάφερες ποτέ να νοιώσεις μόνος. Γιατί δεν άντεχες…

Άλλωστε σε τι ωφελούσε; Τα όνειρα σου είναι κρυμμένα πίσω από τις υποδείξεις του μεγαλύτερου δικτάτορα στο μυαλό σου. Γιατί η δικτατορία είναι στο μυαλό σου. Στο μυαλό σου που δεν αντέχει το μεγαλύτερο βάρος που θα μπορούσαν ποτέ να σου φορτώσουν στην πλάτη. Την ελευθερία. Στο μυαλό σου που δεν άντεξε όταν την αναζητούσες απ’ τα παιδικά σου χρόνια και σε εξόρισε μακριά από ‘σένα… Και το τραγικό; Τώρα σου λείπει ο εαυτός σου.

Και το πραξικόπημα έγινε από πολύ νωρίς. Από τους γονείς σου έγινε το πραξικόπημα. Από τους δασκάλους έγινε. Από την ιστορία και την τηλεόραση. Από τα πρώτα κέρματα που έπιασες στα χέρια σου. Από την στιγμή της ύπαρξης σου.

Αλλά να μην ανησυχείς και να μην σκέφτεσαι… Γιατί θα καταστείλουν κάθε σου προσπάθεια. Μην ανησυχείς… Σε καταλαβαίνω. Άλλωστε κι εγώ είμαι άνθρωπος. Κάπου – κάπου…

7 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ολα ειναι μεσα στο μυαλο μας και δυστυχως ειμαστε τοσο αχρηστοι που δεν ξερουμε να το εκμεταλευτουμε στο 100%...

Βαγγέλης είπε...

Όχι, μια χαρά το εκμεταλλευόμαστε. Αλλά πάντα για τον λάθος στόχο, για τα λάθος όνειρα.

Διαπορος είπε...

Πολύ τραγικό αυτό το θέμα που έθιξες και κυριεύει τον άνθρωπο απο πάρα πολλά χρόνια. Αλήθεια υπήρξε ποτέ ελεύθερος ο άνθρωπος?

Φωτεινή

raslowbap είπε...

Kαλησπέρα, ήθελα καιρό να γράψω ένα κόμεντ για το ποστ αυτό πάντα κόλλαγα όμως γιατί στα περισσότερα συμφωνούμε και δεν μου αρκούσε να γράψω ενα "μπράβο, και εγω το ίδιο νοιώθω". Τελικά απόφασισα να παραθέσω τους εξείς στίχους του Μιχάλη:
Λίγο να σκεφτείς, κι αμέσως γίνεσαι του πόνου γητευτής·
λίγο να σκεφτείς, θα ξεθαρρέψεις τ' αλυτά θα ονειρευτείς·
λίγο να σκεφτείς, κι ανοίγεις δρόμους στα μνημονικά της γης·
λίγο να σκεφτείς τα περισσέμματα, δε θα γευτείς, θα ερωτευθείς.
Λίγο να σκεφτείς κι αρχίζει το αίμα σου βράζει, αλλάζει,
ο κόσμος γύρω σου θεριεύει, φωνάζει, χαράζει
το πιο μεγάλο σου χρόνια μαράζι αδειάζει,
σ'αλλάζει τόσο που σε ξαφνιάζει.

Rakuneta είπε...

Ena arthro sxetiko kai arketa endiaferon tha elega ine to pio katw apospasma.... proswpika to diavasa arketes fores, k kathe fora proxwrw ena vima pio mprosta stin siniditopoiisi tis prospatheias tou sigrafea...

Ο άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του όταν καταφέρει να βγει από το πέλαγος του φόβου. Απελευθερώνεται όταν νικήσει τους φόβους του. Ο καθένας είναι ελεύθερος στο βαθμό που έχει νικήσει τους φόβους του. Πόσο άτοπος και χωρίς νόημα είναι ο φόβος σε μια ζωή που αναπόφευκτα θα τελειώσει με το θάνατο. Η συνεχής προφύλαξη από τους κινδύνους και ο φόβος να μη χάσετε κάτι, σας καθιστά όμηρους. Δοκιμάσατε ποτέ να απαλλαχθείτε από όλους τους φόβους σας; Όσοι δεν γεύτηκαν αυτή την ευχαρίστηση δεν έχουν ζήσει μιαν πραγματική και ευτυχισμένη ζωή. Ζείτε συνεχώς όπως θέλουν οι άλλοι. Όχι όπως εσείς θέλετε. Για εσάς είναι πολύ πιο σημαντικές οι απόψεις των άλλων για το άτομό σας, παρά οι δικές σας οι απόψεις για τον εαυτό σας. Μπορεί να είστε όπως θέλουν εκείνοι, αλλά δεν μπορείτε να είστε αυτοί που θέλετε εσείς. Θεωρείτε πως ελευθερία είναι να κάνετε αυτό που θέλετε. Το ουσιαστικό, όμως, είναι να μην κάνετε αυτό που δεν θέλουν εκείνοι. Σκεφτήκατε καθόλου τι υπομείνατε για να αποκτήσετε όλα αυτά που έχετε μέχρι σήμερα; Εργαστήκατε πολύ. Πετύχατε πολύ, έτσι δεν είναι; Υλοποιήθηκαν όλα σας τα όνειρα. Αποκτήσατε χρήματα και θέσεις. Αλλά πάλι νιώθετε αναγκασμένοι να καλοπιάνετε κάποιους και να περνάτε καλά με κάποιους, έστω και αν δεν σας αρέσουν. Υπάρχουν τηλεφωνήματα που δεν μπορείτε να απορρίψετε, παρά το γεγονός ότι σας ενοχλούν. Όσο άνετα συνομιλείτε με εκείνους που διοικείτε, άλλο τόσο υποκύπτετε μπροστά σε εκείνους που σας διοικούν. Τα χρήματά σας δεν σας κάνουν ελεύθερους. Η δε υψηλή θέση που κατέχετε σας καθιστά περισσότερο όμηρους. Νοσταλγείτε τα περασμένα που δεν είχατε απολύτως τίποτα να χάσετε. Πόσο θαρραλέοι και άφοβοι ήσασταν, έτσι δεν είναι; Ακόμη και εσείς θυμάστε με έκπληξη εκείνο σας το θάρρος.


Ο άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του όταν καταφέρει να βγει από το πέλαγος του φόβου. Ο καθένας είναι ελεύθερος στο βαθμό που έχει νικήσει τους φόβους του. Από τη στιγμή που γεννιέστε είστε περικυκλωμένοι. Νόμοι και κανονισμοί. Ήθη και έθιμα. Και όρια που έθεσαν για εσάς εκείνοι που έζησαν πριν από εσάς. Σας προστάζουν συνεχώς να φοβάστε. Όταν μεγαλώσετε αντιλαμβάνεστε ότι πάντα σας απαγόρευαν να κάνετε τα πράγματα που θέλατε πιο πολύ. Η ελευθερία, που μοιάζει με γαρύφαλλο την ώρα που στέκεστε σε μια έρημη παραλία και κοιτάτε το άπειρο, χάνετε μέσα απ’ τα χέρια σας όταν επιστρέφετε ανάμεσα στους τοίχους από μπετόν. Αφήνει τη θέση της στο φόβο. Τα ψέματά σας, τα ψεύτικά σας χαμόγελα και ακόμη και οι λέξεις αγάπης που προσπαθείτε να βρείτε, είναι όλα προϊόντα του φόβου. Ξαπλώνετε με το φόβο και ξυπνάτε με την ανησυχία. Δεν είστε εσείς εκείνος που βλέπετε στον καθρέφτη. Ο πραγματικός σας εαυτός που βρίσκεται μέσα στην ψυχή σας καραδοκεί για να σπάσει το σιδερένιο του κλουβί και να πεταχτεί έξω. Δεν τον αφήνετε, όμως. Διότι εσείς είστε ο δεσμοφύλακας της ψυχής σας.


Ουσιαστικά, η ελευθερία δεν αποτελεί επιλογή για εσάς, επειδή έχετε συνηθίσει να ζείτε μαζί με το φόβο. Νομίζετε πως η αμηχανία σας είναι ελευθερία. Μακάρι να ήταν έτσι. Για εσάς είναι ωραίο να ονειρεύεται κανείς την ελευθερία και όχι να την γεύεται. Διότι, οι απαγορεύσεις, οι νόμοι και οι φόβοι σας για όλα αυτά έγιναν η θωράκισή σας εδώ και πολύ καιρό. Επειδή σας χρησιμεύουν για να κρύβετε το φόβο σας. Ό,τι υπάρχει που νομίζετε πως δεν μπορείτε να κάνετε λόγω των νόμων και των απαγορεύσεων, δεν θα μπορείτε να το κάνετε ούτε και όταν είστε ελεύθεροι. Μοιάζετε με έναν κατάδικο που πέρασε τη ζωή του στη φυλακή και που νοστάλγησε τον έξω κόσμο, αλλά όταν αφέθηκε ελεύθερος θέλησε να επιστρέψει ξανά στη φυλακή. Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσε να σας κάνει κάποιος είναι να σας απελευθερώσει από τις απαγορεύσεις και τα ταμπού σας. Να τρυπήσει τη θωράκιση του φόβου σας. Να λύσει τα δεσμά σας. Αν δεν υπάρχει τίποτα που να φοβάστε πια, αυτό σημαίνει πως είστε ελεύθεροι. Μήπως θα θέλατε να σας κάνει κάποιος ένα τέτοιο κακό;.....

ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Βαγγέλης είπε...

Rakuneta σε ευχαριστώ πολύ για το εκτενές σχόλιο. Ομολογώ πως τον ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ δεν τον γνώριζα άλλα όντως αυτά που παρέθεσες τουλάχιστον χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Θα τα ξαναδιαβάσω προσεκτικότερα. Και θα ψάξω τον συγγραφέα.Αυτό που έγραψες είναι από κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο;

Rakuneta είπε...

einai arthrografos se efimerida vasika, alla arketa psagmenos anthrwpos nomizw...

sinithws asxoleite me politika, alla pou k pou grafei k tetoiou eidous arthra