Απόσπασμα από την «Έκσταση» του Μενέλαου Λουντέμη:
… Η ύλη φίλε μου… Η ύλη. Αρκεί να εμπιστευτεί κανείς την ύλη, κι η ύλη δε σφάλλει. Οι αισθήσεις μας δεν είναι παραπάνω από πέντε μα είναι αρκετές όταν τις υπηρετούμε καλά.
- Τις βρίσκετε αρκετές λοιπόν για να μας εξασφαλίσουν την πληρότητα;
- Ούτε αρκετές ούτε λίγες. Είναι όσες χρειάζονται. Θα μου πείτε τώρα: «και οι επιθυμίες μας;» Φίλε μου, δεν υπάρχουν επιθυμίες πέρα απ’ τις αισθήσεις μας.
- Και τότε λοιπόν η ευτυχία; Αν πραγματικά είναι τόσο απλή όσο λέτε, τι είναι το άλυτο πρόβλημα της;
- Η ευτυχία, φίλε μου, δεν έχει προβλήματα. Να πω ότι δεν υπάρχει; Αυτό θα ήταν η πιο οχληρή κοινοτοπία. Οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι ή αδιάφοροι. Και πιο πολύ δυστυχισμένοι είναι, κατά κανόνα, εκείνοι που ζητούν την ευτυχία. Όλοι αυτοί αποτελούν την ομάδα των αξιολύπητων εκείνων ανθρώπων με τις «αναζητήσεις» και τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Σ’ όλους αυτούς θα είχα να δώσω μια συμβουλή: Αν στ’ αλήθεια θέλουν, τα όνειρά τους να μην μείνουν ανεκπλήρωτα, ας μην κάνουν…
2 σχόλια:
Enas anthropos pou vlepei apo to parathyri tou enan agnosto, ton "kalei" na perasei mesa kai pernaei to vrady mazi tou syzitontas. Mia syzitisi metaxy dyo agnoston pou fernei atin epifaneia polla.
To vivlio auto mexrti prin merika xronia mou itan agnosto. Otan epese sta xeria mou to anoixa xoris megali orexi. Den to ekleisa para mono otan teliose.
Kalo vrady
Ακριβώς έτσι φίλε μου. Αυτό το υπέροχο βιβλίο... Να' σαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου