Παρασκευή, Ιουλίου 29, 2011

Το κίτρινο φως του λιμανιού

Να γράφεις έτσι που οι λέξεις σου να ταιριάζουν στο κίτρινο φως του λιμανιού
αυτό φώτιζε ζεστά τα πρόσωπα ενός ζευγαριού στο πρώτο φιλί
αυτό φώτιζε και γέμιζε σκιές το βλέμμα του ανθρώπου που βλέπει μπροστά του μονάχα φρίκη
Στο κίτρινο φως του λιμανιού
που γεμίζει την καρδιά σου αγάπη και φόβο
ζεστασιά και κρύο
να' χεις πάντα μέσα σου και τις δύο όψεις από το φως του λιμανιού
Την φρίκη - τον πόνο
μα και την τρυφερή αγκαλιά
το ορμητικό κύμα και τον άγριο χειμώνα
μα και τον γλυκό ήχο από το φλοίσβισμα στα βράχια του μώλου
τους αέρηδες και τα μελτέμια
αλλά και την κόκκινη φεγγαράδα
ποτέ όμως μην δοθείς συνολικά σε ένα μονάχα από αυτά
τότε τα γραπτά σου θα έιναι γεμάτα υποκρισία
Παντα να θυμάσαι πως δεν χρειάζεται παρά μία στιγμή
για να περάσεις απ' την αιωνιότητα στο γήρας
απ' το ολικό δώσιμο στον φθόνο
απ' τη μοιρασιά της φλόγας στη φωτιά που καίει τα πάντα


Δεν υπάρχουν σχόλια: