Συνάντησα τυχαία αυτό το δέντρο… Τα μυαλό μου αφέθηκε ελεύθερο….
Πώς θα είναι άραγε να ζεις συνεχώς ακούνητος; Πώς είναι άραγε να φυλάς στις πλάτες σου φωλιές και να προσφέρεις απλόχερα ζωή σε κάθε είδους ζωή που χώνεται εκεί… κοντά στις ρίζες σου… Πώς είναι άραγε να ριζώνεις κάπου; Και να ζεις από αυτές;
Δεν αρνιέσαι, σε οποιαδήποτε ζωή, να φιλιώσει με τα κλαδιά σου. Σαν να είσαι οικογένεια ή ακόμη πατρίδα και σπίτι … Βεβαία, τόσο ελεύθερα, μπορείς να μείνεις μόνο… Χωρίς να μπορείς να αλλάξεις κάτι… Απλά υπάρχεις και προσφέρεις... Προσφέρεις ζωή.
Είναι δυνατόν τότε να μην νιώθεις; Να μην έχεις ψυχή; Είναι δυνατόν να μην έχεις μιλιά; Να μην έχεις πονέσει ποτέ σου; Είτε να μην έχεις δακρύσει; Άραγε επιλέγεις να μένεις σιωπηλό; Ακόμα και όταν πονάς ή όταν πεθαίνεις; Ίσως οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα μπροστά στην απλότητα και την ύπαρξη σου. Σιγά Σιγά αρχίζουν να μοιάζουν ακόμη ποιο ασήμαντοι απέναντι σου.
Ακόμη και μέσα από μια φωτογραφία του, φαίνεται η ελευθερία που ποτίζει τις ρίζες, τα κλαδιά και τα φύλλα του.
« Όταν έχεις μια παιδική καρδιά
και δεν έχεις ένα φίλο,
Πήγαινε βάλε βέρα στα κλαδιά,
στην μπουτονέρια σου φύλλο »
Κ.Γ.Καρυωτάκης
14 σχόλια:
poli tha ithela na apantisw sto post sou alla dedomenou tis wras k tis psixikis anisoropias pou me diakatexei ayti ti stigmi tha protimisw na siwpisw!
tha epenelthw drimiteri! :P kairou epitrepontos k theou thelontos tha vrw tin psixiki mou iremia!
loipon,
ayto to post mou thimizei poli tin istoria twn amadruadwn. oi amandruades ine nimfes, ginekeies morfes theikis katagwgis (iparxoun akoma dio eidi: oi orestiades kai oi naiades). ine kores twn potamwn kai simvolizoun tin orgiastiki dinami tis fisis.
oi amandruades ine prostatides twn dentrwn. kathe fora pou ena dentro kovete mazi tou pethenei k i amandryada pou to prostateyei... apo tin alli otan ftasei i wra mia amandryada na pethanei, prwta marainete to dentro tis mesa stin gi... afou loipon ntithoun sta mayra oi nimfes mas egkataleipoun
Δεν γνωρίζα για τις αμαδρυάδες και πραγματικά μου έκανε εντύπωση η ιστορία τους. Ελπίζω να βρώ κί αλλες πληροφορίες για αυτό το θέμα. Γνωρίζεις απο που προέρχεται αυτοί οι μύθοι;
@ χάρη: Αυτές οι σκέψεις που αναφέρεις στο ποστ με προβληματίζουν έντονα και εμένα. Το να μην νοιώθεις τίποτα, να μην σκέφτεσαι τίποτα, να μην αγαπάς τίποτα και γενικώς το τίποτα με προβληματίζει πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα.
@ rakuneta: πολύ ωραία κια πραμυθένια όσα έγραψες για τις αμαδρυάδες, και εγώ θα ενδιαφερόμουν για παραπάνω πληροφορίες.
http://beatricediscourse.blogspot.com/2007/08/blog-post_27.html
http://www.prasino.gr/enviroment/nymfes.htm
http://www.diodos.gr/content/view/165/43/
ευχαριστώ rakuneta
Thanx!!!
Εγώ όταν διάβασα το κείμενο με φαντάστηκα για λίγα λεπτά πως θα ήμουν αν ήμουν δέντρο... Τα πόδια να είναι ρίζες τεράστιες στο χώμα και τα μαλλιά μου κλαδιά. Πιστεύω θα ήταν ωραία ιδέα να γίνει και σε σκίτσο κάτι τέτοιο...
Πραγματικά δεν νομίζω να μην νιώθει το δέντρο. Δυστυχώς μιλιά δεν έχει να φωνάξει όμως.
Φωτεινή
ena toso omorfo theama k milia exi k psixi exi...
an to koitaksis prosektika sou milaei... ta filla tou, ta kladia tou, kathe xarakia tou... mporeis na katalaveis apo ti stasi tou an ine eytixismeno, lipimeno, thimwmeno, provlimatismeno...
alithia exete agkaliasei pote dentro?
Μικρός βεβαίως αγκάλιαζα δέντρα... Βέβαια για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν με θυμάμαι τώρα τελευταία να κάνω το ίδιο...χαχα!!! Κρίμα. Φωτεινή ελπίζω να δει το σχόλιο σου η Έλενα και να εμπνευστεί, αλλά εδώ που τα λέμε γιατί δεν προσπαθείς να το ζωγραφίσεις εσύ?!!! Να μας το δώσεις! Άντε μην ζητήσω από τον Βαγγέλη να το ζωγραφίσει που ζωγραφίζει τα κλαδιά όμορφα :)
ΧΑ!Ομολογουμένως είμαι απ' τους καλύτερους "κλαδοζωγράφους"! Αλλά συνήθως ζωγραφίζω θλιμμένα δέντρα και χωρίς φύλλωμα. Γυμνά. Ίσως έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία μου... :-ρ
ή... λόγω περιορισμένων ζωγραφιστικών δυνατοτήτων! χαχα! Ωραίο post αδερφέ.Ωραία σχόλια rakuneta... Δεν σχολιάζω αφού φτάνει να αναλογιστούμε ακόμη μια φορά το όμορφο αυτό τετράστιχο του Καρυωτάκη που χρόνια τώρα μας συντροφεύει Χάρη. Το ακολουθούμε σαν συμβουλή(Υποθήκαι) ή τουλάχιστον προσπαθούμε.
Ναι έχω αγκαλιάσει είναι όμορφο... και πρόσφατα μάλιστα χάιδευα ένα φουντοτό που φύτεψε ο μπαμπάς μου.Αγαπώ πάσης φύσεως δέντρο και φυτό και θα ήθελα μια φορά αφού μαζέψω πολλές φωτογραφίες απο αυτά που συνάντησα να τα βάλω στο blog... Και μια καλή ιδέα θα ήταν να μαζεύαμε όλοι μαζί διάφορες εικόνες και να τα κάναμε ένα post. Ισως και κάποιες πληροφορίες θα είχαν ενδιαφέρον.
Ας το ζωγραφίσει κάποιος άλλος γιατί εγώ δεν κάνω καλά κλαδια :)
Φωτεινή
egw panta anarwtieme poses agkalies xreiazetai ena dentro gia na agkaliastei oloklirwtika! ayto vevaia eksartatai apo to poso xronwn ine to dentro k poso xontros ine o kormos! mou exei tixei na agkaliasoume tessera atoma dentro k akomi na xreiazete ena dio epipleon atoma gia na klisi o kiklos!
vaggeli kai mena mou aresoun poli ta gimna dentra!
kali fasi tha itan na vazame fwtografies dentrwn... :)
Λοιπόν δεσμεύομαι ότι θα ανεβάσω κι εγώ ένα post με τα αγαπημένα μου δέντρα σε ζωγραφιές και φωτογραφίες. Λίαν συντόμως... Προς το παρών δεν υπάρχει καθόλου χρόνος.Σας χαιρετώ!
Δημοσίευση σχολίου