Θα επανορθώσω - (head on)

Δεν πειράζει.. Απόψε θα είμαι πολιτισμένη. Όπως είσαι κι εσύ. Αποφορτίζω τα συναισθήματα απόψε. Κλείνω τα μάτια κι αφήνω την γαλήνη να με πάρει από το χέρι, αποδιώχνω τους εφιάλτες με μία απότομη κίνηση πάνω από το κεφάλι. Ξεροβήχω κι αντιμετωπίζω τα τετελεσμένα σαν να μην με άγγιξαν ποτέ. Σαν η ματιά μου να μην διαπερνά τα πάντα. Όχι θα κρύψω την φανταστική μου ιδιότητα x-ray. Θα κρύψω αυτό που νομίζω ότι ξέρω. Θα το ξεχάσω. Η ματιά μας ποτέ δεν φτάνει πιο βαθυά απ' το δέρμα. Όταν έβλεπα τα μάτια σου, απλά έβλεπα τον αμφιβληστροειδή σου, την κόρη τα αγγεία. Όταν έβλεπα δάκρυα ήταν απλά ένα αλμυρό υγρό που ο αυτοματισμός των ματιών σου χρησιμοποιεί για να αποβάλλει τα περιττά.Μικροοργανισμούς και σκόνη. Τώρα δεν είχε να αποβάλει τίποτα. Όλα ήταν θεμιτά. Τίποτα περιττό. Τι άλλο να έβλεπα; Και το αίμα απ' τα αγγεία έβλεπα. Αυτό με εντυπωσίαζε. Μικρά κόκκινα ρυάκια, άπειρα που ενώνονται σε σημεία και τροφοδοτούν το μάτι σου με αίμα. Για όλα υπάρχει μια λογική εξήγηση. Ξεχνάω. Ξεχνάω ότι η ματιά μου έφτανε πιο βαθιά και απ' τις ακτινογραφίες. Μπορούσα να ζωγραφίσω την ακτινογραφία της ακτινογραφίας σου. χεχε! Διαπερνούσα το δέρμα, τους μυς και τα οστά εγώ! Αλλά να που το θυμάμαι τελικά καλύτερα πως τίποτα δεν έβλεπα. Μόνο το αίμα στα αγγεία. Μόνο το άιμα. Άψυχο υγρό. Ρέει και ζεις. Φορείς ζωής - όχι ψυχής. Αυτό δεν είμαστε; Ζούμε - Βαριόμαστε - Ζούμε αλλιώς... Απλά πράγματα. Οι αναμνήσεις είναι επίπλαστη έννοια που κάποιοι επινόησαν για να κρατούν την ανθρωπότητα σε λήθαργο. Ενώ η ανθρωπότητα, ευτυχώς, παρακάμπτει τις παγίδες, τα ψευτοδιλλήματα και κινείται αέναα. Χωρίς να σέρνει βαριές αλυσίδες από στιγμές πίσω της. Ζούμε - Βαριόμαστε - Ζούμε αλλιώς... Απλά τα πράγματα. Όχι, θα έιμαι πολιτισμένη απόψε... Στο υπόσχομαι. Ναι. Και ξέρεις τι θα κάνω; Θα κοιτάξω τα ζώδια απόψε. Να δω με ποιον ταιριάζω. Και θα δω επίσης ότι δεν ταίριαζα μαζί σου. Γι' αυτό απέτυχε... Αν το' χα κάνει τόσο καιρό θα είχα αποσώσει κάποια κομμάτια μου. Το λέει ξεκάθαρα. Το ζώδιο μου πιστό, το ζώδιο σου λέει βαριέται πιο εύκολα. Τόσο απλό ήταν. Ολική διαγραφή μνήμης και πίστη στα ζώδια. Αυτό χρειάζεται. Είπαμε. Απλά Ζούμε - Απλά βαριόμαστε - Απλά ζούμε αλλιώς. Και στους ανθρώπους. Καιρός να πιστέψω επιτέλους και σε αυτούς. Οι απαντήσεις τους είναι πάντα τόσο ορθολογιστικές. Τόσο σωστές. Κι εγώ αμελούσα να τις λάβω υπόψιν μου τόσα χρόνια. Αλλά δεν στο κρύβω πως με κάνουν θλιμμένη ακόμα οι απαντήσεις τους. Όλοι ξέρουν το ¨γιατί" εκτός από εμένα. Αυτό είναι που δείχνει περισσότερο από όλα πόσο ήμουν απών από την ζωή μου. Καιρός να πιστεψω λοιπόν στα λόγια τους. Ονειροπολούσα πάντα πως όχι.. δεν είναι έτσι... κανείς δεν μπορεί να ξέρει.. πόσο ιδιαίτερη είναι η σχέση αυτή.. Και αυτό λέγεται ύβρις. Αυτό λέγεται... ζω σε ταινίες. Θα επανορθώσω.

*Αφιερωμένο στην Α.